Vergelijkingstest: Koelers voor Core i7

Cooler Master V10

Het was tijdens de CES beurs in januari 2008 dat Cooler Master de V10 voor het eerst aan de wereld toonde. Destijds werd gezegd dat de koeler ‘binnen een aantal maanden’ op de markt zou komen. Die belofte heeft men niet kunnen inlossen, want  de ontwerpers van Cooler Master mochten terug naar de tekentafel om met een oplossing te komen om de V10 nóg beter te laten presteren. De oplossing werd gevonden in het toevoegen van een TEC, wat staat voor thermoelectric cooling. In het Nederlands praten we over peltier-element. Zo’n TEC is in feite een soort electrische warmtepomp: al in 1834 ontdekte uitvinder Jean Peltier dat wanneer je een stroom laten lopen door een grensvlak tussen twee verschillende metalen, de ene kant zeer koud wordt en de andere kant juist erg warm. Wanneer je zo’n peltier-element op een warmtebron legt, kun je dus super snel warmte daaraan onttrekken. Een nadeel is dat de peltier zélf vrij veel stroom verbruikt en de opgenomen energie wordt omgezet in extra hitte aan de warme kant. Met alleen zo’n element ben je er dus niet: er moet een extra groot koelblok op geplaatst worden. Dat zit met de V10 wel snor!

Cooler Master is niet de eerste die een peltier-element in een CPU-koeler stopt. In het recente verleden hadden ondermeer Titan en Macstek producten beschikbaar. Al deze koelers hadden echter hetzelfde probleem: de TEC was direct op de processor geplaatst, wat in de praktijk een averechts effect kan hebben. Immers: een peltier kan slechts een bepaalde hoeveelheid warmte verwerken, kom je boven die waarde, dan gaat de werking compleet verloren.

Bij Cooler Master hebben ze een slimmere oplossing bedacht. De TEC zit niet direct op de CPU-koeler, maar is verbonden met behulp van een viertal heatpipes. Deze vier heatpipes, aangevuld met twee andere, lopen aan de andere kant door naar twee gigantische koelblokken. Aan de warmte kant is de peltier op zijn beurt weer verbonden met een derde koelblok. Ofwel: de hitte van de CPU wordt verdeeld over enerzijds de TEC en anderzijds rechtstreeks contact met de koelribben. Een geïntegreerde controller zorgt ervoor dat de peltier slechts vanaf zo’n 30 graden Celsius inschakelt. Op die manier kan er geen condens ontstaan.

De V10 bevat verder twee 120 mm fans. Één is verticaal geplaatst en zorgt ondermeer voor directe afkoeling van het koelblok boven de TEC. De ander is horizontaal geplaatst en hangt bij correcte plaatsing van de V10 boven de geheugenmodules. Het resultaat: je geheugen wordt ook meteen goed gekoeld!

De koeler heeft twee aansluitingen. Een standaard 4-pins PWM-stekker voor de fans en een molex-aansluiting voor de peltier. Wanneer we op die laatste een stroomtang hangen, blijkt deze zo’n 3,3A van de 12V lijn te gebruiken: ofwel de peltier verbruikt 40W en produceert daarmee dus ook 40W extra warmte.

Dan de resultaten: simuleren we 120 Watt warmte, dan komen we op 40,6 graden Celsius. Beter dan de score van 42,7 graden die we behaalden met de Mugen 2, maar toch net minder dan de 40,0 graden die we behaalden met de Thermalright Ultra 120 eXtreme met enkele fan. De V10 draait zijn hand niet om voor nóg meer hitte: onze testopstelling kan tot 180W – hoe ver je je CPU ook overklokt, dat haal je nooit! - en zelfs dan is de temperatuur beperkt tot 51,3 graden. Zetten we een fancontroller op de ventilators zodat deze op 7V in plaats van 12V draaien, dan komen we op 42,0 graden celsius. Véél beter dan de 47,2 van de Mugen 2.

Maar… stil is de V10 niet. Op 10 centimeter afstand meten we 58 dB(A) op high-speed en 37 dB(A) op low-speed. In normale mensen taal: da’s best veel herrie. En ook de prijs is niet mis: in onze prijsvergelijker kost de V10 zo’n 106 euro…