Vergelijkingstest: 75 voedingen van 350W tot 750W

Wattage

Terug naar waar het eigenlijk om draait: de voeding moet stroom leveren aan de verschillende componenten binnen de PC. Hoeveel vermogen een voeding kan leveren wordt door de fabrikanten aangeven in Watt. Hoeveel je daadwerkelijk nodig hebt, ligt natuurlijk aan je componenten, waarover verderop meer.

Veel fabrikanten zijn op z’n zachtst gezegd niet bepaald eerlijk over de beschikbare Wattages, zeker in het budgetsegment mag je één en ander met een korreltje of meer zout nemen. In deze test zit menig voeding met een vermogen van 500 Watt of meer op de sticker gedrukt, maar waarbij in de praktijk onze verbruikstest op 300 Watt met de hakken over de sloot wordt gehaald. Op zich niet vreemd, het is een publiek geheim dat de verschillende OEM-fabrikanten van voedingen hun klanten de vrije hand geven in het plakken van stickers. Wanneer je als merk voedingen gaat inkopen, heb je bij de fabrikanten feitelijk de keuze tussen ‘eerlijk’, ‘beetje eerlijk’, ‘niet eerlijk’ en ‘zet maar iets leuks op het etiket, ik verkoop het wel’. Topmerken kunnen zich een discrepantie tussen het opgegeven vermogen en datgene wat in de praktijk gehaald kan worden niet permitteren. Voor andere merken ligt dat wat subtieler. Sommige merken zijn trouwens ‘semi-eerlijk’: op de doos staat dan bijvoorbeeld 550 Watt, maar op de voeding zelf staat 350 Watt. Nog altijd niet zoals het hoort, maar aan de andere kant beter dan helemaal geen inzicht geven in het ware kunnen van het product.

Het probleem is dat je het als consument eigenlijk niet kunt controleren: wanneer je een 650 Watt voeding van merk X koopt, is er eigenlijk geen mogelijkheid om er achter te komen of de voeding de gemaakte claims kan waarmaken. Maar als dat niet het geval is, terwijl je componenten bij elkaar wel zoveel stroom gebruiken, dan loop je wel in de problemen.

Vermogen

Daar komt nog eens bij dat het maximum vermogen dat op een voeding vermeld staat eigenlijk niet zoveel zegt. De reden zit hem in de verschillende voltages. Een voeding produceert achtereenvolgens 3,3 Volt, 5 Volt en 12 Volt. Vroeger werden de eerste twee veel gebruikt binnen de PC, tegenwoordig bijna niet meer. Alle echt stroomvretende onderdelen binnen de computer – de processor en videokaart voorop – maken gebruik van de 12 Volt verbinding. Vandaar ook dat voedingen tegenwoordig minimaal twee, maar vaak nog veel meer 12 Volt lijnen – rails in jargon – aan boord hebben. In het high-end segment, dus buiten het bereik van deze test, komen we zelfs voedingen met zes 12 Volt rails tegen.

Elk van deze lijnen binnen de voeding heeft een maximale belasting, aangeven in het aantal Ampères stroom dat er kan lopen. Een voorbeeld: de Be Quiet Straight Power 500W in deze test heeft twee 12 Volt lijnen met respectievelijk maximaal 25 A en 18 A stroom. Voor zowel de 5 Volt als 3,3 Volt lijnen is er 30 A beschikaar. Voor de belangrijkste componenten is er zodoende (25 + 18) * 12 = 516 W beschikbaar, méér dan wat de voeding totaal kan leveren. Ofwel; bij deze voeding kun je de volledige maximum belasting uit de belangrijke 12 Volt rails trekken. Er zijn echter ook veel voedingen waar slechts de helft van het maximale vermogen voor deze rails beschikbaar is en de andere helft voor 5 V en 3,3 V. Aangezien die in moderne PC’s vrijwel niet gebruikt worden, kun je een dergelijke voeding nooit optimaal gebruiken. Moraal van het verhaal: wanneer je op zoek bent naar een krachtige voeding, kun je beter kijken naar het totaal amperage van alle 12 Volt lijnen, dat zegt vaak meer dan het maximum vermogen.

12V Rails

Hierop aansluitend moeten we meteen ingaan op de vraag hoeveel verschillende 12V rails je nodig hebt. Intel zegt in de ATX-specificaties minimaal twee: zij vinden dat om stabiliteit te waarborgen, de CPU aan een andere lijn dan alle andere componenten moet hangen. Sommige fabrikanten implementeren veel meer rails, zodat bijvoorbeeld ook videokaarten losse rails tot hun beschikking hebben. Anderen zeggen echter dat het beter is om één of maximaal twee rails te hebben, die elk zeer krachtig zijn. Op die manier kun je grote pieken in het verbruik beter opvangen. Voor beide benaderingen valt wat te zeggen. Voor extreme overklokkers zitten wij wat meer op de lijn ‘liever minder, krachtige rails dan meerdere, minder krachtige rails’, maar voor normale gebruikers is het in feite lood om oud ijzer.