Vergelijkingstest: 8 instap netwerkcamera's

Toepassingen

Binnen de groep netwerkcamera’s vinden we allerlei uitvoeringen, van zeer uitgebreide, prijzige professionele beveiligingscamera’s tot relatief voordelige instapexemplaren. Ons testveld bestaat uit deze instap IP camera’s, die minder dan 200 euro kosten. Deze types ook wel home monitoring camera’s genoemd. Dat geeft precies weer waar deze camera’s het best gebruikt kunnen worden: in en om het huis. Denk aan het in de gaten houden van de auto of garage of vergelijkbare beveiligingstoepassingen. Maar ook je pasgeboren baby kan je via het internet op je werk bewonderen. Dit soort toepassingen vragen geen enorm hoge resolutie of uitstekend nachtzicht en de hier besproken modellen zijn dan ook niet van die kenmerken voorzien. Voor omgevingen waar de technische en kwalitatieve eisen hoger liggen, zijn deze camera’s dan ook niet geschikt. Je bent wellicht geneigd te denken dat een IP camera ook als webcam gebruikt kan worden. Dit is echter niet zo, aangezien deze camera’s in het geheel niet door de computer gedetecteerd worden. Een programma als MSN kan dus ook niet overweg met een IP camera. De communicatie verloopt immers volledig via de router. De meegeleverde software geeft enkel de mogelijkheid om de camera te configureren. Andersom is een webcam wel als netwerkcamera te gebruiken. Hiervoor zul je een aantal trucs moeten toepassen want de computer werkt dan als webserver. De DNS instellingen van de computer moeten aangepast worden en je zult wat inventief moeten zijn om e-mailnotificatie mogelijk te maken. Sowieso heb je minder mogelijkheden, want het combineren van meerdere webcams en deze met een programma kunnen managen is geen optie.

Testprocedure

Bij deze test hebben we de deelnemers vanuit twee oogpunten bekeken. Enerzijds op basis van de eigenschappen die ze tot netwerkcamera’s maken, zoals de gebruikte netwerktechnologie (bedraad, draadloos, power over ethernet voeding, etc.) en hiermee samenhangende functionaliteit, zoals email notificatie. Aan de andere kant keken we naar de kenmerken als camera. Hierbij is er gelet op zaken als autofocus, contrastwaardes en de aanwezigheid van nachtzicht functionaliteit. Om de beeldkwaliteit, lichtgevoeligheid en contrastwaardes te testen hebben wij alle camera’s onder gecontroleerde omstandigheden getest met goed (79 Lux) en gedempt licht (22 Lux). Onder deze verschillende lichtsterktes zijn er foto’s genomen van een gestandaardiseerd testbeeld. Op basis hiervan zijn scherpte, geometrische vervorming en kleurechtheid beoordeeld.

Hoewel de geteste camera’s alle verschillend zijn, vertonen ze ook een aantal vermeldenswaardige gelijkenissen. De maximumresolutie van alle camera’s op één na bedraagt 640x480 en geen enkel exemplaar is voorzien van autofocus. De camerachip is bij elk model een CMOS chip. De keuze daarvoor is niet vreemd, aangezien een CMOS camera chip relatief eenvoudiger te produceren is vergeleken met een CCD oplossing. Dat past allemaal in de strategie om netwerkcamera’s goedkoper te maken. Dat de CMOS chips ook niet enorm geavanceerd is blijkt uit het feit dat er regelmatig tonvorming te bekennen is. Tonvorming houdt in dat het camerabeeld bol wordt. Zoals bijvoorbeeld een regenton rond is, zorgt tonvorming er ook voor dat het beeld ronder is dan normaal. Dat zorgt ervoor dat het beeld aan de rand waziger en minder kleurrijk is. Een andere gelijkenis zit in de software. Voordat je een camera werkend krijgt zul je altijd de meegeleverde software moeten installeren. Naderhand kan je veelal in de webinterface instellingen aanpassen en heb je de software niet meer nodig. Dat betekent echter niet dat de software verwijdert kan worden. Sowieso is de webinterface altijd nodig om aan te geven hoe je de notificaties wilt ontvangen, per email of FTP server. Ook instellingen als het contrast en lichtsterkte zijn vaak in de webinterface te veranderen.