Beeldverbetering
Om beelden zo helder en sprankelend mogelijk weer te geven, zijn televisies meestal voorzien van tal van opties voor ‘beeldverbetering’. Beeldverbetering tussen aanhalingstekens, want hoewel opties als dynamische kleurweergave en automatisch contrast ervoor zorgen dat beeld altijd lekker van het scherm af ‘knalt’, zijn ze het equivalent van de loudness en de compressorfuncties bij geluid en daarmee onwenselijk voor puristen. Wil je een zo natuurgetrouw mogelijk beeld, dan is het meestal aan te raden om alle ‘dynamische’ en ‘automatische’ beeldinstellingen uit te schakelen.
Stel, je bekijkt een film met een donkere nachtscene waarin zich eigenlijk geen witte elementen bevinden en het beeld over het geheel genomen dus donker is. Schakel je dynamisch contrast in, dan ‘rekt’ de televisie het contrast zodanig op, dat de helderste elementen in beeld écht 100% wit worden. Resultaat is dus dat het beeld niet langer donker is, maar gewoon licht wordt, waardoor het beoogde effect van de regisseur verloren gaat.
Automatische kleur- en contrast optimalisatie zorgen ervoor dat beelden altijd met volledige helderheid en kleur getoond worden, ook wanneer dit niet de bedoeling van de regisseur is.