Windows Home Server 2011

Inleiding

In april van dit jaar was het eindelijk zover: Microsoft introduceerde de opvolger van Windows Home Server, eenvoudigweg 2011 geheten. Loont een upgrade naar de nieuwe versie van de NAS-concurrent van Microsoft eigenlijk wel?

Voor we ons bezig gaan houden met deze vraag, eerst even de kennis opfrissen van Windows Home Server. Het is een variant op Windows Server, die aangepast is voor thuisgebruik. Was Windows Home Server gebaseerd op Windows Server 2003, de nieuwe editie heeft 2008 R2 als fundament. Een hoofdfunctie van het besturingssysteem is het bieden van een omgeving waarin je eenvoudig bestanden kan delen binnen het thuisnetwerk en ook via het internet toegang hebt tot die bestanden. Daarnaast biedt het een uitstekende back-up-mogelijkheid voor Windows-systemen, waarmee je zorgeloos back-ups kan, waarmee na een schijfcrash of upgrade eenvoudig de data weer teruggezet kan worden. De Windows-basis maakt het mogelijk om gebruik te maken van heel wat bestaande Windows-toepassingen. Daardoor kan je het systeem zo plooien zoals je zelf wilt: een belangrijk voordeel ten opzichte van zelfs de meest krachtige en gebruiksvriendelijke NAS op Linux-basis. Bovendien zijn er vele speciaal voor het besturingssysteem ontwikkelde  ‘add-ins’ verkrijgbaar, waarmee je de functionaliteit nog verder kan uitbreiden. Kortom, een zeer interessante omgeving voor wie graag een thuisserver wenst.

Het origineel

Misschien wel de meest interessante faciliteit van de oorspronkelijke Windows Home Server is de ingebouwde Drive Extender. Zoals de naam al doet vermoeden, laat deze techniek je disks combineren tot één groot opslagvolume. Je begint met één schijf en voegt naar behoefte extra schijven toe. Dat is mogelijk zonder ingewikkelde RAID-conversies en ook het overzetten van folders van de ene naar de andere schijf omdat de disk te klein geworden is, is niet meer nodig. Bijzonder handig voor wie veel data heeft, of een almaar groeiende muziek-, foto- of film- (of wellicht allemaal) bibliotheek heeft. Wil je die data extra veilig opslaan, dan kan je ervoor kiezen om folders te dupliceren. De folder wordt dan twee keer opgeslagen, op verschillende schijven. Mocht er iets mis gaan met één van die schijven, dan kun je altijd nog terugvallen op de andere schijf. Uiteraard vereist dit wel minimaal twee schijven in een Home Server. Een nadeel van Drive Extender is dat het de lees- en schrijfsnelheid (zeer) negatief beïnvloedt: in de praktijk is zo’n 25 MB/s de limiet, waar je met NTFS op een moderne schijf moeiteloos 80 MB/s of meer kan behalen.

Desondanks heeft Windows Home Server een flinke schare liefhebbers verzameld, die allemaal reikhalzend uitkeken naar de komst van de nieuwe versie van het Microsoft-alternatief voor een NAS. Over de voor en nadelen van een Home Server versus een NAS kunnen we een uitgebreide verhandeling schrijven, maar de korte versie is: hoewel NAS-apparaten ook met een zeer laag prijskaartje verkrijgbaar zijn, zijn echt krachtige NAS-apparaten zoals die van bijvoorbeeld Synology en QNAP verre van goedkoop. Zeker niet als je een systeem zoekt waarin veel schijven geplaatst kunnen worden, zijn deze simpelweg kostbaar. Een Windows Home Server daarentegen is voor relatief weinig geld te verkrijgen, zeker wanneer je hem zelf samenstelt. Een moederbord met veel SATA-aansluitingen en eventueel een losse controller is niet duur en dat geldt natuurlijk ook voor een behuizing met een behoorlijk aantal inbouwposities. Een Home Server kan je zo eenvoudig, zuinig of juist krachtig maken als je zelf wilt.