LG Optimus L7 en Samsung Galaxy Ace Plus review: ander uiterlijk, zelfde innerlijk

LG Optimus L7 (hardware)

Het eerste wat opvalt aan de LG Optimus L7 is dat het een vrij grote smartphone is, in ieder geval duidelijk groter dan de Samsung Galaxy Ace Plus. Het scherm heeft een diagonaal van 4,3 inch. Uiterlijk past deze L7 prima in de lijn van LG-smartphones, met zijn hoekige uiterlijk. Of je dit ook mooi vindt, is uiteraard hoofdzakelijk een kwestie van smaak. Met een dikte van net iets meer dan 9 millimeter is het in ieder geval een zeer slank model.

Zoals al gezegd ligt onder de motorkap een chip die je niet meteen verwacht bij een model van dit formaat. Hij komt namelijk best imposant over. De Qualcomm MSM7227A behoort tot de S1-lijn van de SoC's van Qualcomm en is dus het instapmodelletje. Dat is niet helemaal in lijn met wat je zou verwachten. De duidelijk goedkopere Alcatel One Touch 995 heeft ook een Qualcomm-SoC aan boord met een enkele rekenkern (een MSM8255T), maar dat is er in ieder geval eentje uit de hogere S2-lijn, met een CPU die 500 MHz hoger is geklokt (1,5 GHz in plaats van 1 GHz) dan die op de MSM7227A. Ook de Adreno-GPU op de chip is een lager model dan die op de MSM8255T.

Het scherm van de L7 heeft 800x480 beeldpunten en ziet er niet verkeerd uit, al had het van ons wel iets helderder mogen zijn. 252 candela per vierkante meter houdt niet echt over. Je gaat dit zeker merken als je buiten de deur in het zonnetje iets wilt doen op deze LG.

Qua aansluitingen zien we aan de buitenkant alleen een Micro USB-aansluiting voor de oplader en de verbinding met een computer. Als je de achterkant van de telefoon eraf haalt, zie je daarnaast ook nog een microSD-aansluiting zitten. Dat is op zich wel handig, want met een capaciteit van 4 GB (waar 2,7 GB vrije ruimte van overblijft) is extra opslag wel wenselijk. De Home-knop onderaan het scherm is nog een echte fysieke knop, terwijl de twee knoppen die aan weerszijden zitten (Terug, Menu) capacitieve toetsen zijn. Het vervelende aan de twee laatste knoppen is dat ze alleen maar zichtbaar zijn als je er op drukt. Dat is met name in het begin even vervelend, omdat je dan nog niet in je systeem hebt dat ze er zitten.