ADR en ADR2
Advanced Digital Recording (ADR) is de naam van een mogelijke techniek om gegevens op tape op te slaan. Naast ADR bestaan ook nog technieken als Travan en het, voor meer lezers bekende, DAT, het professionelere DLT en het vrij nieuwe LTO. ADR heeft ten opzichte van andere technieken een aantal voordelen die één voor één aan het licht zullen komen.
Advanced Digital Recording is gebaseerd op 8-kanaal-array technologie die het mogelijk maakt om acht tracks tegelijkertijd te schrijven of te lezen. De eerste generatie ADR tapes bevatten 192 tracks, dus het moge duidelijk zijn dat acht tracks tegelijkertijd benaderen een flinke snelheidswinst op kan leveren. Daarnaast heeft meerdere tracks tegelijkertijd lezen of schrijven als voordeel dat er minder lawaai wordt geproduceerd en de tape minder wordt belast.
Bij de productie van de tape is gebruik gemaakt van een zogenaamd Burried Servo Signal. Dit houdt in dat iedere track begrensd wordt door twee sinusoïden die 180 graden van elkaar verschillen. Het idee hierachter is eigenlijk heel eenvoudig: de lees- en schrijfkop die in een tapestreamer zit, kan op deze manier precies in het midden van de trackbreedte worden geplaatst. De kop leest namelijk continu de amplitude van de beide sinuoïden. Indien ze elkaar opheffen (opgeteld amplitude nul hebben) staat de kop precies in het midden van de trackbreedte en is het lees- en schrijf-proces optimaal.
ADR heeft, ten opzichte van concurrerende technieken, het voordeel dat de tape zich met lineaire snelheid beweegt, waardoor de transfersnelheid gelijk is aan het begin en aan het einde van de tape. Denk bijvoorbeeld aan een cassetterecorder van vroeger die geen 90 minuten cassettes kon afspelen, simpelweg omdat de tape zich dan te langzaam voortbewoog.
Uiteraard zal de streamer deze lineaire snelheid aanpassen indien het systeem de te backupen gegevens niet snel genoeg kan aanleveren.
Een groot pluspunt is de betrouwbaarheid. Bij ADR wordt de Error Correction Code (ECC), die wordt gebruikt om de data alsnog te kunnen lezen bij fouten, over de gehele tape verdeeld Op deze manier kan zelfs informatie terug worden gewonnen als een complete track beschadigd is.
ADR2
De opvolger van Advanced Digital Recording is ADR twee, of eigenlijk ADR2. Ten opzichte van zijn voorganger is een aantal zaken sterk verbeterd. Ten eerste zijn op een ADR2 tape maar liefst 384 tracks te vinden. Hiermee is de opslagcapaciteit verdubbeld. De maximale capaciteit die voor deze 2e techniek gebruikt kan worden is 100 GB per tape.
Het tweede grote verschil ten opzicht van zijn voorganger is de plaats waar de zogenaamde header-info op de tape is opgeslagen. Bij de nieuwe ADR2 tapes wordt deze namelijk in het midden van de tape opgeslagen. Het voordeel hierbij is dat de zoektijd naar een specifieke plaats op de tape met maximaal 50% kan worden gereduceerd.
