Verschillende benaderingen
Niet iedere routerfabrikant gaat hetzelfde om met kanaalbreedtes. Bij TP-Link is het bijvoorbeeld mogelijk om hem in 40 MHz-modus te zetten, terwijl Linksys geen 40 MHz-only-instelling heeft, maar eentje waarbij de router zelf schakelt tussen 20 of 40 MHz is. Bij Netgear zien we de mogelijkheid om te kiezen uit drie verschillende kanaalmodi: Maximaal 54 Mbps, Maximaal 217 Mbps en Maximaal 450 Mbps. Netgear noemt de middelste de ‘neighbor-friendly mode’, en in die modus wordt geen gebruik gemaakt van 40 MHz brede kanalen.
Good neighbor policy
Je vraagt je wellicht af waarom niet alle routers en adapters standaard op een bandbreedte van 40 MHz staan ingesteld. De simpele reden hiervoor, afgezien van dat oudere 802.11b en -g apparatuur hiermee niet kunnen werken, is dat dat de fabrikanten zich aan een zogeheten good neighbor policy houden. Althans, dat zouden ze moeten doen. Aangezien twee kanalen tegelijkertijd gebruiken als gevolg heeft dat je ook op twee kanalen voor interferentie zorgt voor omliggende netwerken, zit het frequentiespectrum nog sneller vol dan nu al het geval is.
Om te voorkomen dat het hele spectrum binnen de kortste keren helemaal vol zit met dit soort extra brede kanalen, is aan het gebruik ervan de eis/wens gesteld dat het niet mag leiden tot hinder voor draadloze netwerken in de buurt. Zodra er ergens in de buurt een netwerk is dat zich twee kanalen of minder van jouw kanaal bevindt, valt de gebruikte bandbreedte van een router die is ingesteld op de extra brede kanalen, terug van 40 MHz naar 20 MHz.
We zeiden het al eerder, verschillende routerfabrikanten gaan verschillend om met de good neighbour policy. Naast TP-Link heeft ook Netgear bijvoorbeeld een modus waarin uitsluitend gebruikgemaakt kan worden van de extra brede kanalen. Als je het vinkje weghaalt voor 'Enable 20/40MHz coexistence', dwing je de router om gebruik te blijven maken van de bredere kanalen. Netgear geeft overigens wel aan dat je door dit te doen anderen potentieel benadeelt. De good neighbour policy is kennelijk geen wet van Meden en Perzen, maar meer een intentie, waar partijen zich al dan niet aan kunnen houden.
