Sony Xperia Z Ultra review: mag het een inchje meer zijn?

Snapdragon 800

Onder de motorkap van de Sony Xperia Z Ultra treffen we dezelfde chip aan die ook in de Xperia Z1 is gebruikt, namelijk de Snapdragon 800 van Qualcomm. Deze chip bevat vier Krait 400-kernen, weer een iteratie verder dan de Krait 300-kernen die bijvoorbeeld in de Snapdragon 600 gebruikt worden. Dankzij de HPM (High Performance Mobile) processortechnologie van TSMC is het met deze kernen mogelijk om kloksnelheden van meer dan 2 GHz te behalen. De kernen in deze MSM8974 zijn dan ook geklokt op 2,2 GHz.

Op de chip zit verder ook een Adreno 330, die is geklokt op 450 MHz. Er zit daarnaast een dual-channel geheugencontroller op gebakken. Qua draadloze connectiviteit zien we LTE 4G, Bluetooth 4.0 en dual-band WiFi inclusief 802.11ac. LTE zit op de Snapdragon 800 geïntegreerd en is weer een stap omhoog vergeleken met eerdere SoC's. Tot nu toe kwamen we hoofdzakelijk Cat3-LTE tegen, met een theoretische throughput van 50 up en 100 down. Op deze chip zit Cat4-LTE, met 50 up en 150 down. Tot nu toe voorzag alleen Huawei hierin, op chips die het Chinese bedrijf zelf ontwikkeld heeft.

Het is dus inmiddels wel duidelijk dat Sony deze grote smartphone ziet als een echt topmodel. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld Samsung, die met de Galaxy Mega een model voert dat het op veel punten moet afleggen tegen de Galaxy S4. Sony vaart in zijn geheel een andere koers als het gaat om de modellen die qua naam aan het topmodel doen denken. Dat zagen we ook al bij de Xperia ZR.