Corsair Graphite 230T review: uiterlijk vertoon

Uiterlijk

De Corsair Graphite 230T is een aparte verschijning. Van voren oogt het als een tamelijk serieuze behuizing, met zwarte roosters van een type dat we tien jaar geleden ook al zagen, inderdaad ook bij workstation kasten. De afmetingen of liever gezegd verhoudingen lijken ook op die van een workstation-kast: relatief dieper dan hoger. Met een breedte van 21 cm is hij niet bijzonder breed, terwijl de hoogte van 44 cm ook bescheiden is. Met een diepte van 51 cm is hij wel beduidend dieper dan gangbaar in deze klasse. Het gewicht bedraag slechts ruim 6 kilo, het gevolg van het gebruik van dun staal en veel plastic.

De rest oogt weer wat minder zakelijk dan het plastic frontpaneel, met name de panelen die langs de voorzijde lopen zien er meer 'gestyled' uit dan bij de doorsnee workstation behuizing het geval is. Het is zeker een verschijning die opvalt - wij kunnen het waarderen, maar uiterlijk is uiteraard geen beoordelingspunt.

Qua front-aansluitingen heeft Corsair het summier gehouden: twee USB 3.0-poorten, audio in- en uitgangen en een power- en resetknop. Aardig is dat deze met stencils op het plastic erboven gemarkeerd zijn, dat ziet er net weer wat anders uit dan we gewend zijn. De voorkant vertoont drie 5,25" uitbreidingsruimtes, een 3,5" exemplaar is er niet.

Het linkerzijpaneel heeft een klein venster (nog een feature die we niet verwachten in een workstation) en beide zijpanelen hebben een tweetal inkepingen, bestemd om het losmaken te vereenvoudigen. Deze hebben de vorm van een gestileerde pijl en dat is niet voor niets: waar je in de regel een paneel een stukje naar achteren moet bewegen om het uit te nemen, moet dat bij de 230T juist naar voren. Opmerkelijk is dat de panelen met slechts één duimschroef vergrendeld zijn, maar het is afdoende.

De zijpanelen zijn aan de dunne kant, maar nog voldoende stevig. De afwerking is bovendien goed genoeg, er zijn geen scherpe randjes. De achterzijde van de 230T is naar onze mening het zwakke punt: door de combinatie van dun staal en meer openingen dan dichte delen voelt dit minder degelijk aan dan we zouden willen. Het is bij lange na nog niet zo erg als bij modellen uit de onderkant van de markt (die je praktisch met de hand kan opvouwen), maar Corsair schurkt hier echt tegen de grenzen aan van wat we nog als voldoende kwaliteit zouden bestempelen. Het is een relatief goedkope behuizing, dus we kunnen wel wat vergeven, maar we hopen dat Corsair niet nog verder gaat 'schaven' bij toekomstige modellen.

De bovenzijde bestaat voornamelijk uit een groot rooster, waar geen stoffilter onder is geplaatst. Het is ernstig aan te raden dat zelf te plaatsen of hier outtake fans te monteren, anders stoft je mooie systeem heel snel onder.