Motorola Moto G review: bijna perfect

Goed paneel

Het paneel dat Motorola heeft gebruikt in de Moto G is er eentje met een resolutie van 1280x720 pixels. Dat is voor een toestel in deze prijsklasse uitstekend. Je moet goed je best doen om voor om en nabij de 200 euro een ander Android-toestel te vinden met een dergelijke resolutie. De schermdiagonaal bedraagt 4,5 inch. Dit levert een pixeldichtheid op van ruim 326 ppi. Dat is dermate scherp, dat je al heel erg goed je best moet doen om afzonderlijke pixels te onderscheiden (het is niet voor niets de pixeldichtheid die Apple sinds die iPhone als 'Retina' aan de man brengt).

Kwalitatief is het een alleszins acceptabel paneel. De maximale helderheid is met zo'n 400 candela per vierkante meter goed. Gecombineerd met een redelijk goede zwartwaarde levert dat een contrast op van ruim 1100:1. Wij hebben in de kleine week dat we het toestel als primaire telefoon gebruikt hebben in ieder geval geen enkele keer gehad dat we het scherm niet af konden lezen. Ook buiten was hij altijd goed afleesbaar.

Het is verder een IPS-paneel, waardoor de kijkhoeken goed zijn. Datzelfde zou moeten gelden voor de kleurreproductie van het scherm. Als we het door gaan meten, dan zien we dat Motorola er op dat vlak wat met de pet naar heeft gegooid. Kijken we bijvoorbeeld naar het grijsverloop, dan zien we dat rood, groen en blauw op geen enkel moment ook maar in de buurt zitten van waar ze zouden moeten zitten.

De drie basiskleuren zitten dan weer wel aardig op hun plek als we kijken naar de sRGB-kleurruimte. Daar zijn we redelijk forse afwijkingen van cyaan en magenta. Uiteindelijk komt alleen cyaan uit boven de 10 DeltaE 1994-punten en blijft de rest onder de 5 punten, maar lukt het blauw en magenta niet om onder de 3 punten te blijven.

Al met al is het een behoorlijk goed paneel, zeker als je bedenkt wat de Moto G kost.