10 soundbases review: goed geluid onder de tv

Testverantwoording

Geluid en het beoordelen ervan is een vrij subjectieve aangelegenheid. Om toch een een zo objectief mogelijk beeld te krijgen, hebben we de tien soundbases in deze test in exact dezelfde omgeving getest: een woonkamer van zo'n 4 meter breed waarbij de tv en de soundbase tegen de ene muur staan en de bank waarvandaan we de beoordeling doen tegen de andere. Aan de rechterkant van de opstelling is een erker aanwezig, naar links is er een meter of 6 à 7 vrij ruimte tot de deuren en het raam aan de achterkant van het huis. De soundbases staan op een tv-meubel dat is gemaakt van dik MDF. Al met al een vrij gangbare gebruikssituatie, al is hij waarschijnlijk niet heel erg geschikt voor de virtuele surround-foefjes die op veel van de apparaten in deze test zijn toegepast.

We gebruiken een LG 47SL9000 als tv. Dat was ooit een topmodel van de Koreaanse fabrikant, maar dat is al behoorlijk wat jaartjes geleden. ARC en CEC worden bijvoorbeeld niet ondersteund door dit model, vandaar dat we alle soundbases aansluiten via de optisch digitale aansluiting. Had de tv deze protocollen wel ondersteund, dan hadden we alsnog voor de optische aansluiting gekozen, al was het maar omdat niet alle deelnemers aan deze test beschikken over een HDMI-aansluiting.

Om een oordeel te vellen over de geluidskwaliteit van de deelnemers als tv-speaker, hebben we een beperkt aantal soorten content geselecteerd. Om te bepalen hoe de soundbases omgaan met vrij laag opgenomen dialogen, hebben we een aflevering van Elementary geselecteerd. Om de dialogen in die serie niet te laten bonken, moet een soundbase erg zorgvuldig omspringen met welke frequenties hij nog als laag kwalificeert. Om te testen of het laag ook echt voelbaar is, gebruiken we de intro van de Netflix-serie House of Cards. Voor het totaalplaatje gebruiken we de actiefilm Crank uit 2006 en de meest recente Transformers-film (Age of Extinction). Transformers is een behoorlijk bombastisch geheel, zoals gebruikelijk bij films van Michael Bay, dus die hebben we ook gebruikt om te bepalen in hoeverre de soundbases een (home) cinema-beleving oproepen. Tot slot hebben we iedere soundbase in deze test minimaal een week (vaak beduidend langer) dagelijks gebruikt en hebben we goed geluisterd naar wat bezoekers spontaan op te merken hadden over de apparaten.

Voor het beoordelen van de soundbases als Bluetooth-speaker, hebben we Spotify gebruikt. Als afspeelapparaat hebben we gekozen voor de Sony Xperia Z3, omdat we daar zeker van weten dat die de apt-x-codec ondersteunt en we hiermee dus ook de soundbases die dit ondersteunen goed kunnen testen. De telefoon geeft daarnaast ook zelf aan wanneer hij is verbonden met een soundbase die deze codec ondersteunt. In de instellingen van Spotify hebben we gekozen voor de hoogst mogelijk kwaliteit (Extreme kwaliteit). Dit is niet lossless, maar met een bitrate van 320 kbps voor gecomprimeerde audio van een zeer goede kwaliteit. We hebben een selectie gemaakt van verschillende muziekstijlen. Hieronder zie je de lijst die we hebben gebruikt.

• André Hazes: Kleine Jongen
• Armin van Buuren: Alone
• Bad Religion: Generator
• Flo Rida: Low
• Four Tops: Baby I Need Your Loving
• Frédéreic Chopin: Nocturrne in B-Flat Minor, Op. 9, No. 1
• Guns N' Roses: Nightrain
• Jim Croce: I Got A Name
• Johann Sebastian Bach: Brandenburg Concerto No. 3 in G, BWV 1048: 1
• Johnny Cash: Hurt
• Ludwig van Beethoven: Septet in E-Flat Major, Op. 20: II. Adagio cantabile
• Metallica: Fight Fire With Fire
• Michael Jackson: Thriller
• N.W.A.: Straight Outta Compton
• Pitbull: Timber
• Rainbow: I Surrender
• Ray LaMontagne: Burn
• Rob Gee: Ecstasy, You Got What I Need
• Snoop Dogg: Gin And Juice
• Tiësto: Wasted

Deze lijst hebben we op alle soundbases te revue laten passeren. We gaan niet op alle nummers afzonderlijk in, want dat zou veel te ver voeren voor deze test, maar geven onze algemene indrukken op basis van een uitgebreide luistersessie.