Panasonic CS630 TV review: eerste uit de klas van 2015

Beeldkwaliteit

Wij waren erg benieuwd naar de beeldkwaliteit van de CS630. Dit jaar is Panasonic namelijk (vrijwel) geheel overgestapt van IPS naar VA panelen. De tot nu toe gebruikte IPS LCD schermen hebben als voordeel dat ze doorgaans zeer nauwkeurige kleurweergave bieden, gecombineerd met uitstekende kijkhoeken. Een minder sterk punt van IPS is zwartweergave. Door de manier waarop de vloeibare kristallen en filters van een IPS LCD paneel zijn opgebouwd, zijn deze niet zo goed in het tegenhouden van het licht van de backlight, waardoor zwart nooit helemaal zwart is.

Panasonic - dat tot vorig jaar geroemd werd vanwege haar plasmatelevisies met zéér goede zwartweergave - kreeg vorig jaar veel kritiek op dit punt: zelfs de high-end AX800 en AX900 televisies scoorden niet geweldig qua zwartweergave en contrast. Vooral om deze reden heeft Panasonic dit jaar de overstap gemaakt naar VA LCD technologie. VA-schermen hebben een andere opbouw, met als belangrijkste voordeel boven IPS dat ze veel beter in staat zijn om licht tegen te houden. VA kent echter ook nadelen. In theorie is de kleurweergave iets minder goed, maar dat is anno 2015 eigenlijk geen punt meer. Waar VA wel last van heeft, is kleurverandering als je de schermen onder een hoek bekijkt. Huidtinten worden van opzij gezien bijvoorbeeld vaak vaal en grauw, terwijl de kleuren bij IPS panelen niet noemenswaardig veranderen als je het scherm onder een hoek bekijkt.

De CS630 maakt dus gebruik van een VA paneel en dat zijn we meteen terug bij de contrastmetingen: waar het AX900 topmodel bleef steken op een contrast van 1485:1, laat de veel goedkopere CS630 bij onze metingen in de filmstand een contrast van precies 5000:1 noteren. Het gebruikte VA paneel heeft bovendien vrij goede kijkhoeken. Van opzij bekeken is er wel iets sprake van kleurshift, maar pas onder extreme hoeken wordt het echt hinderlijk. Een punt waar we minder over te spreken zijn is de witbalans van de televisie. Zelfs in de filmstand is de kleurtemperatuur veel te hoog, met een waarde van 7950 Kelvin bij 100% wit. De gemiddelde DeltaE 1994 afwijking van het grijsverloop komt uit op 7,2, en dus boven de gewenste bovenwaarde van 5. Dankzij het uitgebreide kleurmanagementsysteem van de televisie is dit relatief eenvoudig bij te regelen, maar dat vereist wel een kalibratiesessie. Qua kleurweergave doet de televisie het zonder verdere optimalisaties wél erg goed. De gemiddelde delta E 1994 afwijking komt uit op 2,9, en alleen cyaan zit met een afwijking van 5,2 nét boven de grens van wat we als 'goed' bestempelen. Omdat de televisie toegang biedt tot primaire en secondaire kleuraanpassingen, is ook de kleurweergave vrijwel perfect te krijgen.