Apple iMac 21,5 inch 4K Retina Review

Inleiding

Als twee druppels water. Zo erg lijken de nieuwe en de oude 21,5 inch iMac op elkaar. Het nieuwe model heeft dezelfde vertrouwde aluminium behuizing meegekregen, maar toch een belangrijke vernieuwing: een veel beter scherm. Haarscherp, oftewel Retina zoals ze dat bij Apple noemen. Dat scherm is dé letterlijke eye catcher van dit systeem. Goedkoop is deze iMac niet, zelfs in de instapuitvoering waarin we hem testen kost hij in onze Prijsvergelijker nog altijd gemiddeld 1725 euro. Dat is een klap geld voor een all-in-one computer.

Voor dat geld krijg je wel een prachtig scherm, dat dus 21,5 inch groot is en in totaal 4096x2304 pixels biedt, meer dan de 3840x2160 die een gewoon Ultra HD-scherm biedt. Met een goed schalend besturingssysteem als Apple’s eigen  MacOS X, maar zoals we onlangs beschreven ook Windows 8.1 en 10, profiteer je van een haarscherp plaatje.

Verder heeft de nieuwe iMac dus hetzelfde uiterlijk als zijn voorganger. Aan de linker achterkant vind je de aan/uitschakelaar en rechts zitten alle aansluitingen op een rijtje, op logische en makkelijk bereikbare posities. Het scherm voldoet aan de DCI P3-standaard, die voor digitale cinema wordt gebruikt. Deze standaard heeft een grotere kleurruimte dan het sRGB kleurgebied, maar biedt onvoldoende gesatureerd groen voor het AdobeRGB kleurbereik. Het grotere kleurbereik is mogelijk doordat de LED's van het backlight voorzien zijn van rode en groene fosfor. 

Naast het scherm heeft Apple ook de interne techniek voorzien van een update. De processor waar onze iMac op is gebaseerd is een bijzondere, een Core i5-5675R, een quad-core processor zonder HyperThreading. Het bijzondere van deze chip is de grafische techniek, de behoorlijk krachtige Intel Iris Pro Graphics 6200. Ondanks dat dit de ‘instap’ versie van de IMac 21,5 inch Retina is, heeft hij standaard al 8 GB DDR3-1866 werkgeheugen aan boord. Dat mag ook wel, gezien de vraagprijs; bovendien is uitbreiden er niet bij, want het werkgeheugen is vastgesoldeerd op het moederbord en er zijn geen extra slots aanwezig om geheugen bij te plaatsen. Wil je een iMac kopen en vermoed je dat je mogelijk in de toekomst meer werkgeheugen nodig zal hebben, dan raden we je aan om direct bij de aanschaf voor de versie met 16 GB te kiezen. Dat is overigens een behoorlijk dure 'upgrade', met een meerprijs van maar liefst 240 euro.

Kijken we naar de opslag van deze, dan worden we niet zo heel erg blij. Apple heeft namelijk in deze versie een 1 TB harde schijf van Seagate gemonteerd. Deze ST1000LM024 is 2,5 inch groot en werkt met 5400 toeren per minuut. Daarmee is het zonder meer een trage schijf, toch wel jammer van zo’n duur systeem. Apples remedie: de zogenaamde Fusion drives. Dat zijn disks die voorzien zijn van wat extra cachegeheugen dat door Mac OS X beheerd wordt, waardoor ze merkbaar sneller worden. De 1 TB drive in Fusion-versie met 24 GB extra flashgeheugen vergt echter al een extra investering van 120 euro. Voor dat geld koop je ook een losse SSD met een capaciteit van zo’n 250 GB. We kunnen ons niet voorstellen dat Apple geen veel scherpere prijs voor die 24GB flash heeft kunnen onderhandelen. Met de aantallen die het bedrijf koopt zal dit een schijntje kosten. De 2 TB en 3 TB Fusion Drives worden overigens uitgerust met een 128 GB cache. Dat zou zijn omdat deze drives door ‘power users’ worden gekozen; deze versies zijn dan ook navenant duurder. SSD’s zijn ook leverbaar: een 256 GB groot exemplaar kost een extra investering van 240 euro, de dubbele capaciteit maar liefst 600 euro. Dat is gezien de huidige prijzen voor losse SSD's niet goed te praten, ook al maakt Apple gebruik van SSD's van het PCI-Express NVME-type, wat garant zou moeten staan voor prima prestaties.