AOC PDS241 review: Porsche design

Kleurweergave

We noemden het al in de inleiding en gaan er hier verder op in. De AOC PDS241 heeft niet alleen een fraai design, maar er is ook aandacht besteed aan de kwaliteit van het plaatje dat op het ah-ips paneel wordt getoond. Dat zien we terug in de testresultaten van de kleurechtheid. Opmerkelijk is dat het scherm niet alleen een standaardmodus heeft, maar ook een heuse sRGB-modus. Helaas levert die niet echt betere resultaten op, terwijl de helderheid niet veranderd kan worden in deze stand - en erg hoog uitkomt, op bijna 270 nits. Gelukkig is er niet veel mis met de standaardweergave, waarin je geen last hebt van deze beperking.

Om te beginnen kijken we naar de dekking van de sRGB kleurruimte van de AOC PDS241. Die komt uit op 99,8% in standaardweergave en 99,9% in sRGB-modus. Dat is prima. Feitelijk is de kleurruimte nog een stuk groter, maar omdat niet elke hoekpunt van de sRGB-driehoek geheel wordt gedekt, valt de dekking procentueel gezien lager uit.

Het tweede waar we naar kijken is de kleurtemperatuur van wit bij de standaardinstelling. Die komt uit op 6417K, een waarde die de gewenste 6500K keurig dicht benadert. In sRGB-modus is het nog iets beter, 6532K.

We waren al een tijdje overgestapt naar het meten van de kleur- en grijswaarden afwijking op basis van de CIE2000 norm (lange tijd hielden we nog de CIE1994 norm aan), maar met de nieuwe testmethode nemen we ook de standaarddeviatie mee. Simpel gezegd geeft die je een indicatie van de mate waarin deelmetingen waarop de gemiddelde afwijkingen gebaseerd zijn, afwijken van die gemiddelde meting. Daarnaast zijn de gemiddeldes nu gebaseerd op een aanzienlijk groter aantal deelmetingen. Die vind je in schermafdrukken bij elk getest product. Daar vind je ook de zogenaamde saturation sweeps, die laten zien in welke mate de hoofd- en steunkleuren, dus RGB en CMY, afwijken van de gewenste waardes in een continuüm. 

In de standaardmodus is de kleurafwijking (DeltaE) op basis van de CIE2000-norm slechts 2,65 gemiddeld. De standaarddeviatie is met 1,12 bijzonder laag: er is weinig variatie tussen de deelmetingen en de afwijking daarvan is klein. In sRGB-modus komen we opmerkelijk genoeg hoger uit, op 2,83, met een standaarddeviatie van 1,07.

Ook de instelling van het helderheidsverloop en de grijstinten is uitstekend, we meten een gemiddelde afwijking van 2,41 in standaardmodus en een zeer kleine standaarddeviatie van 0,55. In sRGB-modus is de score minder goed, al is 3,02 nog altijd een respectabel kleine afwijking en is de sd hier met 0,74 ook niet hoog te noemen.

Standaard en sRGB detailmetingen

Hieronder kan je de detailmetingen zien van beide modi. Hier is goed te zien dat de verzadiging van groen en rood hoger zijn dan sRGB voorschrijft - opmerkelijk genoeg is dat ook het geval in de sRGB-stand, die hiermee weinig toevoegt. Cyaan is eigenlijk de enige kleur die duidelijk afwijkt, de rest van de afwijkingen valt alleszins mee - de hogere afwijkingen van groen en rood zorgen vooral voor een wat oververzadigde weergave, maar dat is in de praktijk niet storend en zullen velen zelfs waarderen: foto's krijgen wat meer 'pep'.

Gamma 

Ook op de gammawaarde van de PDS241 valt weinig aan te merken. Gemiddeld is hij iets te hoog in standaardmodus, maar de afwijking is klein. Het gevolg is vooral een schijn van een betere zwartwaarde, ten koste van details in donkere delen, maar het mag geen naam hebben. In sRGB-modus meten we een vergelijkbare waarde, maar loopt de curve wel nog wat netter.

Standaard en sRGB gamma