Eten of gegeten worden: Acer Predator X34P ultrawide G-sync gaming monitor review

Kleurweergave

De kleurweergave van monitoren beoordelen we altijd op een aantal verschillende aspecten. Om te beginnen kijken we naar de dekking van de srgb-kleurruimte, die met 99,2 procent uitstekend is. In de onderstaande grafische weergave is te zien dat een kleine verschuiving in blauw de oorzaak is voor het missen van de volledige dekking van de srgb-kleurruimte. Rood en groen zijn juist iets verzadigder dan strikt genomen noodzakelijk is.

Hoewel de Predator X34P in de vergelijking met andere monitoren in het onderste gedeelte van de grafiek terechtkomt, zijn de verschillen op het oog eigenlijk niet merkbaar.

Het tweede waar we naar kijken is de kleurtemperatuur van wit bij de standaardinstelling. We zien bij G-sync schermen vaker dat die niet uitblinken op gebied van de kleurafstelling. Dat is helaas ook het geval bij de Predator X34P: we meten een kleurtemperatuur van 5979 K, waar de meeste andere monitoren in de grafiek de streefwaarde van 6500 K dichter benaderen. Het beeld oogt daardoor wat te warm. De eerdere Predator X34 had juist een wat te koele kleurtemperatuur; omdat dat scherm is getest volgens een oudere testprocedure, verschijnt hij niet in deze grafieken.

Kleur- en grijswaardenafwijking

We meten de kleur- en grijswaardenafwijking op basis van de CIE2000 norm en nemen ook de standaarddeviatie mee. Simpel gezegd geeft die je een indicatie van de mate waarin de deelmetingen waarop de gemiddelde afwijkingen gebaseerd zijn, afwijken van die gemiddelde meting. Daarnaast zijn de gemiddeldes nu gebaseerd op een aanzienlijk groter aantal deelmetingen. Die vind je in schermafdrukken bij elk getest product. Daar vind je ook de zogenaamde saturation sweeps, die laten zien in welke mate de hoofd- en steunkleuren, dus RGB en CMY, afwijken van de gewenste waardes in een continuüm. 

Ook bij de uitgebreide tests die betrekking hebben op de kleurafwijking laat de Predator X34P zich niet van zijn beste kant zien. De gemiddelde kleurafwijking in onze eerste test bedraagt 4,41 delta E, boven de zichtbare grens van 3. Echt slecht is dat niet, maar de concurrentie doet het beter. Bij de uitgebreidere Color checker-test is de gemiddelde afwijking nog wat hoger. Vooral de grijstinten toont de monitor niet zoals gewenst.

Zoals al is gebleken vertoont de monitor een relatief grote grijsfout en dat blijkt opnieuw als we specifiek de grijsafwijking meten. Opnieuw eindigt de Predator X34P als hekkensluiter, met een hogere gemiddelde grijsfout en een grotere variatie in de deelmetingen dan de andere schermen in deze vergelijking.

De eerdere Predator X34 scoorde in onze oudere testprocedure beter op het vlak van de kleur- en grijsafstelling. Voor de volledigheid moeten we daarbij vermelden dat die testresultaten niet geheel vergelijkbaar zijn met die van de huidige test. Niettemin is het jammer dat het nieuwe model op dit vlak een stapje terug lijkt te doen. Hoewel de Predator X34P niet gericht is op fotobewerking, waarvoor een nauwkeurige kleurweergave extra van belang is, verwachten we ook voor een gaming scherm anno 2018 een betere afstelling.

Gamma 

De gammacurve van de Predator X34P vertoont een aardige afwijking, waarmee het model opnieuw onderaan de grafieken belandt. Had de oudere X34 een gemiddeld te lage gammawaarde, het nieuwe model heeft een gemiddelde gammawaarde van 2,4, duidelijk hoger dan de gewenste waarde van 2,2. Kijken we naar de gedetailleerde meetresultaten, dan blijkt een groot deel van de gammacurve nog hoger te verlopen. De uitschieter bij zwart trekt het gemiddelde nog wat omlaag. Doordat middentonen te donker worden getoond, ogen de kleuren nog wat extra verzadigd, maar verlies je onherroepelijk detail in donkere beelddelen.