Ultra HD TV roundup: Vijfmaal betaalbaar 49 en 55 inch

LG 49SJ810V

LG stuurde ons een model uit haar 'Super Ultra HD' serie, waarmee het Koreaanse merk zijn high-end lcd-modellen aanduidt. High-end moeten we hierbij overigens tussen haakjes zetten, want LG heeft in het échte high-end segment alleen nog maar oled-toestellen.

De televisie beschikt over een ultra hd ips-paneel, dat LG aanprijst als een 'Nano Cell Display', dat grotere kijkhoeken en een breder kleurbereik moet bieden dan conventionele ips-technologie. Qua design staat de SJ810V ons wel aan. Het scherm heeft een dunne, metaalkleurige rand rond het scherm en staat op een halfronde metalen voet, die de tv een chique uitstraling geeft. De televisie beschikt over vier hdmi-ingangen, drie usb-aansluitingen en ingebouwde tuners voor dvb-c, dvb-t en dvb-s. Wat ontbreekt zijn analoge aansluitingen.

LG maakt sinds alweer heel wat jaren gebruik van webOS voor smart tv functies, en ook de SJ810V beschikt over dit prettig werkende platform. De televisie wordt geleverd met een 'magic remote' met ingebouwde gyroscoop, waarmee je door de afstandsbediening te bewegen een cursor op het scherm bedient. Dit werkt in de praktijk vrij goed, al hadden wij tijdens onze test het idee dat de werking van de premium magic remote bij de duurdere oled-televisies nauwkeuriger is.

Wat ons opvalt als we het scherm van dichtbij bekijken, is dat het een opvallende pixelstructuur heeft, met naast rode, groene en blauwe, ook witte subpixels. Daarnaast is bij beelden met een egaal witte achtergrond duidelijk zichtbaar dat de lcd-laag zich ongeveer een halve centimeter voor de backlight bevindt. Bekijk je zo'n helder beeld van heel dichtbij, dan kan je hierdoor de binnenkant van de randen van het scherm zien. Een ongewenst effect, dat op normale kijkafstanden overigens niet zichtbaar is.

LG's claim dat de televisie een grote kijkhoek heeft, klopt inderdaad. Ips-technologie staat sowieso bekend om goede kijkhoeken, en het scherm van de SJ810V doet het bovengemiddeld goed. Ook van opzij bekeken heb je dus nog (vrij) goed verzadigde kleuren, zonder noemenswaardige kleurverandering. Het contrast neemt onder een hoek bekeken uiteraard wel af. Dat contrast is sowieso niet echt geweldig. Met een gemeten waarde van bijna 1300:1 is LG weliswaar zeker niet de hekkensluiter in deze test, maar de zwartweergave is niet erg goed. Om dat te verhelpen beschikt het scherm over local dimming, waarbij de edge-led verlichting in vijf verticale stroken is verdeeld die onafhankelijk van elkaar aangestuurd kunnen worden. In de praktijk levert dit echter zichtbare bijeffecten op, waardoor wij aanraden om de dynamische backlight-functie niet, of alleen in de laagste stand te gebruiken.

Kijken we naar de cijfertjes, dan zien we een gemiddelde Delta E grijsafwijking van ruim acht, en een kleurafwijking van bijna vier. De kleurweergave is daarmee gewoon goed, maar wat opvalt is dat grijstinten met een lichte blauwtint worden weergegeven, zelfs bij de 'warm 3' voorkeursinstelling.

De hdr-weergave van de SJ810V is vrij goed. Het scherm ondersteunt alle gangbare hdr normen, en kan naast HDR10 en HLG als enige in deze test ook overweg met Dolby Vision. In hdr-modus behaalt de tv maximaal 646 cd/m², de hoogst gemeten waarde van alle geteste modellen. Ook het kleurbereik is met 86% van DCI-P3 gewoon prima. Wel valt het matige zwartniveau van de tv juist in in hdr-modus extra op. Met local dimming ingeschakeld weet de tv dat nog wat te verdoezelen, maar als we deze uitschakelen komt het zwartniveau uit op 0,8 cd/m². Zwart is dan eerder donkergrijs dan écht zwart, wat het hdr-effect zeker in donkere ruimtes deels weer teniet doet. Voor gamers is de SJ810V prima bruikbaar: in de game-modus is de input lag beperkt tot 31 ms.

De geluidskwaliteit van de SJ810V is heel behoorlijk. De luidsprekers zijn onzichtbaar en naar beneden gericht, maar produceren desondanks een prettig geluidsbeeld en een – voor platte-tv begrippen – vrij vol geluid.