Epson Workforce Pro WF-C5790: Inkjet-alternatief in lasermarkt

Scan- en afdrukkwaliteit

Over het algemeen is de afdrukkwaliteit van de WF-C5790 voldoende, maar zeker voor verbetering vatbaar. Waar laserprinters over het algemeen gestoken scherpe tekst afleveren, produceert de inkjet van Epson onder een loep bekeken lelijkere letters. Rondingen ogen een beetje gekarteld, waarbij we ook in rechte lijnen ongelijkmatigheden tegenkomen - de breedte is bijvoorbeeld niet overal gelijk. Ook de zwarting van de tekst kan beter, al hangt dat zoals we vaker bij inkjet-modellen zien ook af van het gebruikte papier en de instelling. Het kan dus lonen om daar even mee te spelen.

Een stuk tekst van de Epson WF-C5790 (links) versus dezelfde paragraaf afgedrukt door de laserprinter op ons kantoor (rechts). De printer van Epson produceert letters met duidelijk meer gekartelde randen.

Hoewel de gelijkmatigheid van de tekst dus beter kan, is de scherpte al met al niet slecht te noemen. Zo drukken we standaard een testpagina af met piepkleine fontgroottes. Driepunts-tekst komt er bij deze machine leesbaar uit, en dat zien we weleens anders. Ook tweepunts-letters zijn nog net te lezen, al zien we dan op sommige regels wat kleine foutjes in de afdruk optreden.

Een onderdeel waarop inkjet-modellen vaak beter kunnen overtuigen, is de kwaliteit van fotoafdrukken. Laserprinters zijn over het algemeen minder goed in staat om vloeiende kleurovergangen te realiseren. Ook bij de WF-C5790 zien we dit natuurlijke voordeel terug: kleuren lopen mooi in elkaar over, zoals blijkt uit onze testpagina met vloeiende kleurovergangen. We zien maar weinig banding: plotselinge, lelijke kleurovergangen.

In andere opzichten wordt echter duidelijk dat Epsons werkpaard geen fotoprinter is. Grijstinten vertonen een rode zweem, terwijl verzadigde rode kleuren juist flets ogen. Op onze testafbeelding, waarop zich rode appels, een glas wijn en een kreeft op een schaal bevinden, ogen vooral die onderdelen wat onduidelijk, omdat er door de lage verzadiging weinig onderscheid is tussen rode tinten die in het origineel duidelijk van elkaar verschillen. Waar de ene appel begint en de andere eindigt, is moeilijk te herkennen. Zet je de printer niet eerst op hoge afdrukkwaliteit, dan komen er bovendien paginabrede lichtere strepen over de afdrukken.

Op standaardkwaliteit verschijnen er subtiele paginabrede horizontale strepen op afdrukken, een beetje slordig.

De bovengenoemde eigenschappen worden nog eens versterkt wanneer we ook de scanner van de WF-C5790 aan het werk zetten om kopietjes te maken. Hoewel de scanner zoals is gebleken uitblinkt in snelheid, is de scherpte van het ingescande beeld niet al te hoog. Bovendien zijn de kleuren van het gescande beeld standaard te flets, hoewel er met een handmatige scan via de pc nog wel wat van te maken is. Met de standaardinstellingen komt de fraaie rode sportwagen op onze testfoto er gekopieerd eerder donkerroze uit, waarbij de contouren van de carrosserie door het gebrek aan onderscheid tussen rode tinten lastiger zijn te volgen. De bewolkte lucht op de foto krijgt een lichtroze zweem.