Lenovo Thinkpad P52s review: Werklaptop met een lange adem

Toetsenbord, touchpad en scherm

Thinkpad-laptops zijn befaamd om hun goede toetsenborden en ook de P52s is goed voorzien. De wit verlichte chiclet-toetsen zijn voorzien van een klein kuiltje, waardoor je vingers als vanzelf naar het midden van de toets glijden. In vergelijk met andere dunne laptops is de hoeveelheid travel lekker ruim. In combinatie met de prettige feedback, met een duidelijk gedefinieerd actuatiepunt en een ietwat gedempte klank, is tikken op de P52s een genot.

Het toetsenbord van de laptop is een uitneembaar onderdeel ten opzichte van de rest van de behuizing. Dat zien we vaker op zakelijke laptops, maar steeds minder op consumentenmodellen. Een los toetsenbord heeft het voordeel dat je het kunt vervangen wanneer het verslijt, maar vaak zien we dat het geheel wat meer meegeeft dan een ingebouwd toetsenbord, waardoor de bottom-out wat 'sponzig' kan aanvoelen. Daarvan is bij de P52s gelukkig nauwelijks sprake. Alleen bij de pijltjestoetsen geeft de plaat onder de toetsen iets mee.

De Thinkpad P52s is voorzien van een numpad, praktisch voor wie veel met cijfers werkt. Doordat de toetsen van het numpad dezelfde grootte hebben als het alfanumerieke gedeelte, verschuiven de lettertoetsen - en de centraal daaronder geplaatste touchpad - wel vrij ver naar links. Tussen beide onderdelen zitten de pijltjestoetsen, die ietwat losstaan van de rest van het toetsenbord doordat daar een kleine verbreding zit. Daardoor zijn de op 'halve hoogte' uitgevoerde toetsen toch prettig in het gebruik. Lenovo heeft bovendien de 'PgUp' en 'PgDn'-knoppen boven de pijltjestoetsen voorzien van een afgeschuind randje aan de voorkant, zodat je minder snel misslaat.

De functietoetsen dubbelen zoals gebruikelijk als knoppen om het volume en de schermhelderheid aan te passen in combinatie met de 'Fn'-toets. Lenovo heeft die niet in het midden, maar helemaal aan de linkerkant geplaatst, waardoor 'Ctrl' een plekje moest opschuiven. Wanneer je daar niet aan kunt wennen, kun je de functie van beide toetsen omdraaien middels de meegeleverde 'Keyboard Manager'-software. Die laat je ook de 'bonusfunctie' van de F12-toets aanpassen.

Het touchpad heeft een relatief ruw oppervlak als we het vergelijken met de vigerende glazen touchpads. Niettemin werkt de herkenning van aanrakingen en vingergebaren prima. Het is dan ook een Precision Touchpad, wat betekent dat Microsoft de driverondersteuning voor zijn rekening neemt.

Een aantal jaar geleden kreeg Lenovo kritiek van gebruikers toen het de touchpads in zijn Thinkpad-serie alleen nog voorzag van muisknoppen onder de touchpad, in plaats van losse exemplaren. De fabrikant heeft daarnaar geluisterd: de P52s beschikt over beide. De ingebouwde knoppen geven een vrij kort en direct klikje, zodat ze evengoed prima bruikbaar zijn. Het drietal losse knoppen zit boven de touchpad, en is ook bedoeld voor gebruik in combinatie met de Trackpoint, het mini-stickje tussen de toetsen dat bij deze Thinkpad weer in kenmerkend rood is uitgevoerd.

Naast de touchpad vinden we dan nog de vingerafdrukscanner, die als los onderdeel in de behuizing is geplaatst. Het gaat om een zogenoemd match-on-chip exemplaar ontwikkeld in samenwerking met Synaptics. Die is volgens Lenovo de veiligste op de markt, omdat de vingerafdrukdata op de chip zelf wordt opgeslagen en vergeleken, en niet naar de rest van het systeem wordt verstuurd. Helaas duurt de authenticatie meer dan een seconde, waar je bij hedendaagse smartphones met vingerafdrukscanner haast instantaan inlogt. Wellicht dat Lenovo daarom een apart lampje bij de scanner heeft geplaatst, dat een visuele indicatie geeft of de scanner bezig is.

Beeldscherm

De Thinkpad P52s kan worden besteld met drie verschillende schermen. Alle hebben een diagonaal van 15,6 inch, ips-technologie en een matte afwerking. Het model dat we voor deze review bekijken heeft een paneel met 1920 x 1080 pixels zonder touch. Je kunt de P52s ook met een full hd-paneel met touchinvoer bestellen, dat in tegendeel tot de meeste aanraakschermen dus ook mat is uitgevoerd. Als derde is een uitvoering beschikbaar met een 4k-scherm zonder touch.

We hebben het scherm van de Thinkpad P52s nagemeten middels een X-Rite i1 Display Pro colorimeter in combinatie met de SpectraCal CALman 2018 analysesoftware. De resultaten zijn teleurstellend. Alleen voor wat betreft contrast kan het scherm nog meekomen. Een waarde van 1115:1 is min of meer in lijn met wat we van een ips-paneel mogen verwachten.

De helderheid van 256 cd/m2 komt vrijwel precies overeen met de opgave van de fabrikant - 250 nits. Dat is redelijk maar niet overdreven veel, zoals je aan onderstaande grafiek kunt zien. In combinatie met de matte afwerking is het paneel buitenshuis nog wel af te lezen, al moet je niet in de volle zon willen zitten. Verzadigde kleuren maken in alle gevallen een matte indruk. Dat komt niet door de afwerking van het paneel, maar is te wijten aan het kleine kleurbereik. We meten niet meer dan 63,1 procent van sRGB. Een dergelijke waarde zien we vaak genoeg bij budgetlaptops, maar voor een apparaat in deze prijsklasse is het ronduit belabberd. Kennelijk heeft Lenovo de grauwe kleuren proberen te compenseren door het gamma te verhogen, maar met een nauwkeurige weergave heeft dat niks van doen. Ook de witbalans is niet al te nauwkeurig afgesteld, wat resulteert in een zichtbare paarse tint.

Lenovo noemt de P52s zelf een 'geweldige keus voor videoartiesten'. Onderstaande grafieken zeggen genoeg: gelet op de slechte kleurweergave is de versie met full hd-scherm dat in ieder geval niet. Ook voor fotobewerking en andere creatieve doeleinden waarvoor kleur belangrijk is, is deze machine ongeschikt. Volgens de datasheet vertoont het 4k-scherm een kleurbereik dat ongeveer overeenkomt met sRGB, waardoor die variant voor creatievelingen wellicht meer kan overtuigen, al zouden we het er gelet op de slechte kalibratie van dit paneel niet op wagen.

In de hiernavolgende grafieken wordt de Thinkpad P52s aangeduid met een rood balkje. We hebben helaas nog niet veel workstations in ons testlab gehad, waardoor we voor de vergelijking naar andere modellen moesten uitwijken. Daarvoor hebben we allereerst een aantal consumentennotebooks met dezelfde Core i7-8550U-cpu geselecteerd, om de relatieve prestaties van de processor te kunnen duiden. Ga je voor 1000 tot 2000 euro naar de winkel om een krachtige notebook aan te schaffen, dan kun je ook terechtkomen bij een gaming laptop. Daarvan hebben we twee voorbeelden in groen uitgelicht. Tot slot hebben we een aantal luxe (zakelijke) laptops en workstations een gele kleur gegeven, om de vergelijking te schetsen tussen de P52s en een duurder apparaat.