Inleiding
NVMe in RAID is op de desktop een van de meeste extreme vormen van opslag: meerderer SSD's die parallel aangestuurd worden. Maar, wat heb je er in de praktijk aan? Wij zochten het uit!
Ooit was raid dé optie om de prestaties en/of betrouwbaarheid van harde schijven te verbeteren. Sinds ssd’s mainstream zijn, hebben ze harde schijven op beide punten ingehaald en is het nut van raid voor deze doeleinden daarmee afgenomen. Ook ssd’s kan je als enthousiasteling aan elkaar te knopen, maar welk effect heeft dat op de mainstream platformen van AMD en Intel? Dat hebben we voor dit artikel uitgezocht.
Wie heeft nu geen ssd? In nagenoeg elk zelfbouwsysteem is de flashschijf als primaire partitie te vinden, en gelukkig is in het land van de notebooks een schijf zonder draaiende onderdelen inmiddels ook eerder regel dan uitzondering. Met name voor besturingssystemen, waar in de regel een grote hoeveelheid kleine bestanden wordt ingelezen, is de ssd een enorme stap vooruit als het aankomt op laadtijden en opstarttijd.
Voor wie de prestaties van een geruisloos plakje flash met controller alsnog te min zijn, bestaat nog altijd de mogelijkheid om meerdere exemplaren aan elkaar te knopen in een raid-opstelling. Hoeveel levert dit op? Wij zochten het uit door twee Samsung 970 Evo ssd’s in raid 0 te zetten op zowel een AMD- als een Intel-gebaseerd systeem.
Wat is RAID?
Raid, wat staat voor Redundant Array of Independent Disks, is een technologie die meerdere fysieke opslagmedia combineert tot één logische opslagpartitie. Voor het besturingssysteem is er dus maar een enkele (logische) partitie zichtbaar, maar op de achtergrond zijn de meerdere (fysieke) harde schijven aan het werk.
Oorspronkelijk stond de afkorting echter voor Redundant Array of Inexpensive Disks, wat voortkomt uit het grote prijsverschil tussen enterprise-schijven en hdd’s voor de consument in de jaren 90. Computerwetenschappers stelden destijds dat de duurste mainframe-schijven wat betreft de prestaties konden worden verslagen door een reeks (veel goedkopere) consumentenschijven te combineren. De betrouwbaarheid van de enterprise-schijven was destijds al een argument, maar door voldoende ‘gewone’ harde schijven te combineren en daarbij de nodige redundantie in te calculeren, kon alsnog een hogere betrouwbaarheid worden gegarandeerd – naast de hogere prestaties dus.
Er bestaan binnen de raid-technologie verschillende modi, die levels worden genoemd. Deze levels zijn gestandaardiseerd door de Storage Networking Industry Association in het zogenaamde Common RAID Disk Drive Format (DDF), wat ervoor zorgt dat de hardware en technologieën van verschillende fabrikanten kunnen samenwerken en uitwisselbaar zijn.
