Inleiding
Het aantal fabrikanten dat zich richt op de verkoop van randapparatuur neemt nog altijd toe. Telde onze laatste round-up van gaming muizen vijftien merken, het afgelopen jaar heeft de trend waarbij iedereen een eigen muis en toetsenbord wil leveren doorgezet; zodoende hebben we inmiddels niet minder dan 67 gamingmuizen van 18 verschillende fabrikanten getest, die stuk voor stuk nog altijd te koop zijn. De keuze is dus reuze, maar lang niet elke muis weet onze grondige tests met vlag en wimpel te doorstaan.
Gezien het enorme aantal geteste producten bespreken we in dit artikel alleen de muizen die nieuw zijn sinds onze vorige grote test. Uiteraard vergelijken we die wel met de eerder geteste modellen, want een nieuw product hoeft niet per se beter te zijn dan een ‘oudgediende’. Wil je tot in detail weten wat we van de 37 eerder geteste muizen vonden, en meer achtergrondinformatie over wat een gaming muis nou precies onderscheidt van ‘normale’ exemplaren, lees dan de vorige round-up nog eens terug.
Hoe testen we muizen?
Laten we vooropstellen dat een groot deel van de beoordeling van een muis persoonlijk is. Hoe hij in de hand ligt zal mede afhangen van hoe groot je eigen handen zijn, en de manier waarop je een muis doorgaans vasthoudt (het bekende marketingriedeltje over de 'claw', de 'palm' en de 'fingertip' grip heeft wel een basis in de realiteit). Wat je prettig vindt om vast te houden - glad of ruw plastic, rubber of een ander materiaal - is wederom subjectief. Ruw plastic en rubber geven meer grip, glad plastic is makkelijker te reinigen, bijvoorbeeld. Ook of een hoog of laag gewicht de voorkeur heeft, hangt vooral van de gebruiker en je speelstijl af.
Gelukkig zijn er ook dingen waar we wél iets over kunnen zeggen, en dat bovendien met een zekere mate van objectiviteit. Zo kunnen we als we 60+ producten naast elkaar leggen, iets melden over de indruk van de kwaliteit, maar we kunnen ook gewoon inventariseren hoeveel knoppen erop zitten, hoe die qua respons zijn als je ze indrukt, en of het snoer makkelijk in de knoop raakt of juist heel stug is - of niet. Bovenal kunnen we meten: wanneer verliest de sensor contact met de ondergrond (lift-off distance). Snel is goed voor low sense gamers die de muis veel optillen met grote bewegingen maken, high sense gamers die met een hogere resolutie spelen zullen minder malen om de lift-off distance.
Daarnaast kunnen we bij benadering meten hoe goed de muis zijn werk doet bij snelle bewegingen. Bij benadering, want veel sneller dan 5 meter per seconde krijgen we in onze huidige opstelling de muizen niet in beweging. Dat is wel al veel sneller dan de meeste gebruikers zullen bewegen. Daarbij kijken we niet alleen naar het gedrag bij lage gevoeligheid (dpi-instelling) en bij hoge (maximaal), maar ook doen we dit op drie verschillende ondergronden. Sommige sensoren voelen zich meer thuis op een wat ruwere ondergrond met een duidelijke textuur, andere doen het ook uitstekend op een harde, gladde ondergrond. We testen ook op een zachte ondergrond met fijne textuur. Met deze tests krijgen we een goed beeld van de nauwkeurigheid van de sensor, maar ook van de het acceleratie/deceleratiegedrag van de muis. De muismatten die we hiervoor gebruiken zijn een Fnatic Gear Focus G1 Control XL (hard, fijne textuur), Razer Goliathus Control Extended (zacht, grove structuur) en de Asus ROG Sheath (zacht, fijne textuur). Sommige muizen hebben de neiging om de cursor verder te verplaatsen dan de afstand waarover die verplaatst zou moeten worden, wanneer de muis snel wordt bewogen - dat brengen we ook in kaart.
Al bij al ontstaat zo een compleet beeld, en met zoveel muizen als we inmiddels hebben getest van de momenteel verkrijgbare modellen, kunnen we een onderbouwde aanbeveling doen in diverse prijssegmenten.
Een eerdere versie van dit artikel verscheen in Hardware.Info Magazine #6-2018. Altijd als eerste de grote vergelijkingstests van Hardware.Info lezen? Neem dan nu een abonnement!
