LG OLED C9 review: de beste oled TV van dit moment

Alpha 9 Gen2 processor: detailverbeteringen

De C9 maakr gebruik van een vernieuwde processor voor de beeld- en geluidsverwerking. Vorig jaar introduceerde LG de Alpha 7 en Alpha 9, chips die onder andere beschikken over een uitgebreide 3D lookup table en daarmee zeer nauwkeurige kleurkalibratie mogelijk maakten. De nieuwe televisies voor 2019 zijn voorzien van tweede generatie versies van deze processors, waarbij enkele kleine verbeteringen zijn doorgevoerd op het gebied van beeld- en geluidsverwerking. De basis van beide processors - en de verschillen tussen beide - zijn verder gelijk gebleven. De α7 Gen 2 die we terugzien bij veel lcd-modellen en - later dit jaar - bij de B9 oled, heeft dus net als zijn voorganger de beschikking over een 17x17x17 LUT, terwijl de α9 Gen 2 uit de C9 en duurdere oleds nog altijd een 33x33x33 LUT aan boord heeft.

Volgens LG is de upscaling van videobeelden verbeterd en heeft men er nu voor gekozen om een aantal 'AI' functies toe te voegen. De overkoepelende instelling heeft de naam 'AI Beeld' gekregen en beloof de inhoud van het beeld automatisch aan te passen met een algoritme dat gebaseerd is op deep learning. In de praktijk is het een database-upschalingtechnologie die probeert op een slimme manier frequentie- en kleurpatronen in beelden te herkennen en op basis hiervan verschillende upscale- en verscherpingstechnieken toe te passen. Het in- en uitschakelen van de AI Beeld-functies levert in de praktijk geen enorme verschillen op, maar in sommige gevallen zagen we subtiele verbeteringen in beeldscherpte.

Specifiek voor hdr-weergave zijn er twee features die wél duidelijk effect op de beeldweergave hebben, te weten AI Brightness en Dynamic Tone Mapping. AI Brightness past de helderheid van specifiek de donkerste delen bij hdr-video automatisch aan op de hoeveelheid omgevingslicht. Veel hdr-materiaal is namelijk relatief donker, waardoor schaduwdetails in ruimtes met meer omgevingslicht vaak lastig zichtbaar zijn. AI Brightness meet continu hoeveel omgevingslicht er is, en maakt deze schaduwpartijen subtiel helderder in (fel) verlichte ruimtes. Deze functie werkt uitstekend, en zorgt er inderdaad voor dat je ook in een helder verlichte ruimte schaduwdetails kunt zien die normaal in het omgevingslicht verloren zouden gaan. De functie kan wat ons betreft bovendien altijd aan blijven staan, aangezien de werking afhankelijk is van het omgevingslicht. Zo wordt er 's avonds in het donker feitelijk niets aan het beeld veranderd.

Een tweede verbetering voor voor hdr-weergave is aangepaste Dynamic Tone Mapping. Bij weergave van hdr-materiaal zorgt deze functie er nu voor dat de televisie zijn globale helderheid niet aanpast op eventuele zeer kleine, helderdere details in het beeld, maar naar de maximale 'zinnige signaal helderheid' op basis van histogramdata schakelt. Ook deze functie levert een duidelijk zichtbaar resultaat en geeft hdr-beelden een helderheidsboost in de middentonen, zonder dat de highlights - die niet helderder worden - er zichtbaar onder te leiden hebben. Of je Dynamic Tone Mapping altijd aan wilt zetten zal een persoonlijke keuze zijn, het zorgt er namelijk wel voor dat het beeld niet meer precies zo wordt weergegeven als de regisseur het voor ogen had.