Nokia 7.2 review: hoe uiterlijk vertoon zich uitbetaalt

Camera

Bij dit onderdeel staan we stil bij de specificaties van de verschillende camera's die in de Nokia 7.2 aanwezig zijn. Daarbij testen we in de praktijk de werking van de camera waarbij we onder andere een vergelijking maken met een vast referentietoestel. Op dit moment gebruiken we daarvoor de Samsung Galaxy S10+, wat ons betreft momenteel een van de beste camera's die in een smartphone te vinden is.

Cameratechniek

De Nokia 7.2 is in totaal voorzien van vier camera's met Zeiss lenzen. Aan de voorzijde treffen we een enkele selfiecamera met een resolutie van 20 megapixel en een lens met een diafragma van f/2.0. Video opnemen kan hier maximaal op een full hd-resolutie bij 30 fps. 

Aan de achterzijde tellen we zodoende drie camera's. De primaire sensor is een 48 megapixel exemplaar met een lens met een diafragma van f/1.8 en ondersteunt phase detection auto focus (pdaf) en electronic image stabilization (eis). Video vastleggen kan in dit geval op 4k bij 30 fps. De sensor is opgebouwd uit pixels die feitelijk 0,8 µm groot zijn, maar dankzij pixel-binning (Nokia duidt dit aan als Quad-Pixel technologie) een grootte van 1,6 µm kunnen aannemen. Bij pixel-binning wordt de data van vier individuele als het ware samengevoegd tot een enkele grotere pixel. Grotere pixels kunnen meer licht opvangen dan kleine pixels, maar fysieke grotere pixels betekenen ook een grotere sensor.

Een grotere sensor kan lastiger geplaatst worden in een behuizing van een smartphone, met mogelijk een wel erg uit de behuizing stekende module tot gevolg, waar evenmin iemand op zit te wachten. Door de data van vier individuele pixels te combineren tot één grotere pixel vang je meer licht en moeten de low light-prestaties dus beter zijn. Ook zou er minder ruis moeten overblijven. Bedenk wel dat de resolutie met pixel-binning viermaal lager uitvalt, in dit geval dus 48 : 4 = 12 megapixel. Die 12 megapixel output is overigens niet ongebruikelijk aan de achterzijde van smartphones. 

De primaire sensor wordt geflankeerd door een 8 megapixel groothoeklens met een diafragma van f/2.2 een bereik van 118°. De derde camera aan de achterzijde is een 5 megapixel dieptesensor die gebruikt wordt voor het bekende bokeh-effect, waarbij het onderwerp op de voorgrond gescheiden moet worden van de achtergrond. 

Cameratest

Om de de camera-mogelijkheden van smartphones in kaart te brengen hebben we een testopstelling gemaakt die reproduceerbare en vergelijkbare resultaten oplevert. Hiermee kunnen wij, maar ook jij, de cameraprestaties van toestellen over tijd eerlijk vergelijken.

De testopstelling bestaat uit een gestandaardiseerde testkaart in een verduisterde ruimte met zwarte gordijnen om reflectie van licht te voorkomen. Van de testkaart nemen we met elke smartphone twee foto's onder exact dezelfde lichtomstandigheden. Dit meten we precies uit met een zogenaamde lux-meter. We doen dit eerst met weinig licht (5 lux) om de lowlight performance in kaart te brengen en vervolgens met veel licht (1600 lux) beschikbaar, vergelijkbaar met een zonnige dag in de buitenlucht.

Als de camera-app de mogelijkheid biedt om in raw te schieten dan nemen we dezelfde twee foto's nog een keer op de raw-stand. Dit doen we ook nog eens met de Camera FV-5 app (Android) zodat we bij alle toestellen die een raw-functie hebben ook een raw-foto hebben die met exact dezelfde instellingen - namelijk die van de FV-5 app - genomen zijn.

Cameraprestaties

Als we de resultaten van de standaardmodus naast elkaar leggen valt op dat bij 1600 lux de Nokia 7.2 een net wat hoger dynamisch contrast heeft dan de Oppo Reno Z, terwijl die laatste wat meer scherpte en details weet te bieden. Ook de kleuren worden door die laatste net wat verzadigder weergegeven. Bij slechts 5 lux aan licht zien we dat de foto van de Nokia 7.2 duidelijk de minste van de drie is. Met name de hoeveelheid ruis is opvallend veel hoger dan bij de andere twee. De Oppo Reno Z bijt het beeld wat meer uit waardoor de details wat wegvallen en de overgangen wat harder zijn, maar het beeld is onder de streep zeker te prefereren boven dat van de 7.2. De S10+ staat hier weinig verrassend op eenzame hoogte.

Eenmaal buiten aangekomen op een bewolkte herfstdag is het wederom de Oppo Reno Z die het wat betreft de details en scherpte wat beter doet. Kijk maar eens naar het water. De 7.2 weet het op dynamisch contrast te winnen, iets dat goed zichtbaar is in de wolken. Bij gebruik van de ultra groothoeklens verliest de Nokia 7.2 behoorlijk wat details en dynamisch contrast. Een directe vergelijking met de Reno Z is hier niet mogelijk omdat deze een dergelijke groothoek ontbeert. De S10+ is op alle fronten de duidelijke winnaar, maar valt natuurlijk duidelijk buiten de prijscategorie van de andere toestellen. 

Als we tenslotte in de kleine uurtjes nog even naar buiten gaan om wat foto's te nemen in de standaard modus en de nachtmodus zijn we eigenlijk over alle resultaten in de standaard modus niet te spreken. We zien vooral veel ruis en weinig details. Zowel de Reno Z als de S10+ weten dit met nachtmodus aan behoorlijk op te krikken tot acceptable beelden. De Nokia 7.2 slaagt daar jammer genoeg niet in grossiert in een gebrek aan details, veel ruis en het gevreesde waterverf-effect.