Goedkope voedingen round-up: 300-450W vanaf 37 euro

Waarop let je bij een goedkope voeding?

Laten we maar direct van wal steken met de meest gemaakte fout in builds van beginnende pc-bouwers: overmatige focus op het vermogen dat een voeding kan leveren. Diverse minder bekende fabrikanten staan te springen om je voor luttele tientjes een voeding van 600 of 700 watt te verkopen, maar waarschijnlijk schakelt die zichzelf al ver voor het bereiken van zijn opgegeven vermogen uit – in het gunstigste geval. Een bekend trucje is dat niet het volledige vermogen van een voeding op de 12V-rail geleverd kan worden, terwijl het verbruik van de gemiddelde desktop-pc anno 2020 vrijwel volledig op die spanningsrail plaatsvindt. Meer bonafide fabrikanten tellen de losse rails van een voeding (3,3, 5 en 12 volt) niet bij elkaar op, maar specificeren netjes het vermogen dat daadwerkelijk op 12 volt geleverd kan worden.

Een goedkope voeding met een hoog vermogen, zoals deze Inter-Tech SL-700, is geen goede koop.

Je hebt genoeg aan minder watts dan je misschien denkt

Daarnaast hebben juist systemen waarvoor je een budgetvoeding kunt overwegen doorgaans een veel lager verbruik. Vorig jaar schreven we in onze round-up van 450-550W-voedingen al dat menig gamesysteem meer dan genoeg heeft aan een dergelijk vermogen. Simpelweg meer capaciteit toevoegen heeft dan geen enkel nut, laat staan, potentieel neemt de daadwerkelijke efficiëntie dan alleen maar af. Realistisch gezien zal een budgetsysteem met bijvoorbeeld een Core i3 en hooguit een simpele losse videokaart nooit meer dan 150 watt verbruiken – een voeding van 400 watt is dan al meer dan voldoende om ook eventuele toekomstige upgrades op te kunnen vangen.

Basiseisen: 80Plus en 'Haswell-geschikt'

Verder zijn er een aantal zaken die enige indicatie geven van de kwaliteit. Om te beginnen zouden wij alle voedingen die niet eens in aanmerking komen voor een regulier 80Plus-certificaat (zonder toevoeging) links laten liggen. De efficiëntie-eisen van dit label verzekeren je weliswaar niet van goede interne componenten, maar leggen op z’n minst een ondergrens voor de gebruikte onderdelen. Ook kun je kijken naar de garantie die een fabrikant geeft – uiteindelijk is dat immers een financiële kwestie, dus een fabrikant zal voor een slechte voeding niet snel een zeer lange garantietermijn hanteren.

Tot slot is compatibiliteit met de zogenaamde ‘Haswell powerstates’, oftewel de C6/C7-states van moderne Intel-processors, een indicatie dat je op z’n minst niet met een al te bejaard voedingsontwerp te maken hebt. Voor dat laatste is overigens ook de verschijningsdatum een indicatie; gezien ook goedkope voedingen over het algemeen steeds beter worden, is een voeding die al erg lang op de markt is doorgaans geen goede keuze (meer).