Onderzoekers aan de Universiteit Twente zijn erin geslaagd een lichtverbinding te leggen tussen twee delen van een elektronicachip. Die lichtverbinding is in staat een galvanische scheiding aan te brengen op een chip: zo kunnen twee verschillende werelden met elkaar communiceren zonder elektrische verbinding.
Dankzij de lichtverbinding wordt bijvoorbeeld voorkomen dat een hoogvermogen-gedeelte van een chip ongewenste effecten op de digitale aansturing op diezelfde chip heeft. Dit ‘probleem’ speelt bijvoorbeeld in chips voor de auto-industrie, medische toepassingen en smart power-elektronica. Tot nu toe waren de optokoppelaars losse en vrij grote componenten.
De optokoppelaar van de universiteit is echter te integreren in de elektronica, neemt niet meer dan 0,008 vierkante millimeter in beslag en verbruikt weinig energie. Bovendien haalt deze bij dat lage energieverbruik al een snelheid van enkele megabits per seconde. Het team verwacht echter dat de snelheid nog wel een factor tien omhoog kan.
De integratie ervan op een chip is echter allesbehalve vanzelfsprekend. Hiervoor zijn vaak speciale materialen nodig die niet in het standaard CMOS-proces passen en silicium is van zichzelf niet zo’n goede lichtbron.
Op deze plaats stond content van een externe website, deze is verwijderd om ongewenste tracking-mogelijkheden te voorkomen.
Bron: UT Twente
