Het Amerikaanse onderzoekscentrum DARPA heeft een artikel openbaar gemaakt waarin het uitlegt dat het van plan is om interactie tussen verschillende delen van supercomputers maar liefst 100 keer sneller te maken.
Met een programma genaamd 'FastNIC' wil het instituut, je raadt het al, een supersnelle netwerk interface card of kortweg nic maken. Het heeft geconcludeerd dat de grootste bottleneck momenteel namelijk niet het versturen van data of het verwerken ervan is, maar de tussenstap. Met name in datacentra is dit een groot probleem, want juist daar kost tijd (heel veel) geld. TechCrunch vergelijkt dit mooi met een appelboerderij: 100 mensen laat werken aan het verzamelen en oppoetsen van appels, en beide groepen kunnen dit met 14 appels per minuut. Maar als die paar wagentjes waarmee de appels van de verzamelaars naar de poetswerknemers worden verstuurt maar 10 appels per minuut aankunnen, zal er vertraging oplopen. In datacentra vindt nu min of meer hetzelfde probleem plaats.
DARPA wil daarom de network stack compleet opnieuw ontwerpen, met zowel verbeteringen aan de software- als aan de hardwarekant. Daarbij wil het gebruik maken van bestaande en nieuwe hardware-interfaces, die weer verbonden moeten kunnen worden met bestaande, industry standard interfaces, zodat afgelezen kan worden of en hoeveel sneller de technologie is. Voor zo'n extreem grote verbetering van een factor 100 is het belangrijk dat data efficiënt en zo parallel mogelijk verzonden wordt.
Er zijn twee specifieke toepassingen waar FastNIC volgens het militaire onderzoeksinstituut veel kan brengen: gedistribueerde machine learning en het verwerken van sensorische data. Machine learning vereist vaak een grote hoeveelheid data, waardoor bij het sneller versturen en ontvangen van die data minder vertraging kan ontstaan. Voor sensorische data geldt min of meer hetzelfde, bijvoorbeeld doordat de hoeveelheid activiteit in één keer zeer hoog wordt, waardoor er in korte tijd enorm veel data verstuurd moet worden.
Het FastNIC-programma is opensource, en de technologieën zullen compatibel zijn met op zijn minst één opensource besturingssysteem. Het is nog niet duidelijk welk os dit precies is, maar wel moet het voor verschillende applicaties efficiënt te gebruiken zijn.
Bronnen: DARPA, TechCrunch
