Eind juli kwam Intel met het nieuws dat de 7nm-node uitgesteld zal worden, in verband met de lage resultaten die het productieproces behaalt. Een Chinese ex-werknemer van de chipmaker zou hebben verklaard hoe het beleid van Intel er precies uitzag. De bron van deze informatie is een niet nader gespecificeerd forum, maar de betrouwbare Twitteraar Retired Engineer heeft de tekst weten te vinden en heeft het accuraat kunnen vertalen naar het Engels.
Uit de informatie getiteld 'What's going on with Intel?' wordt duidelijk dat de betreffende werknemer deel uitmaakte van het ontwikkelteam in China dat zich richt op de ontwikkeling van chips. Het tweede team is onderdeel van de Technology Manufacturing Group (TMG), waar de productieprocessen worden ontwikkeld. Hier zou een strikte, zelfs militaire sfeer hangen. Zoals we weten wist Intel tot en met 22 nanometer prima de tick-tock-planning vast te houden, Intel was overduidelijk de wereldleider wat productieprocessen betreft. Concurrenten als TSMC kwamen zelfs naar Oregon om mensen te werven en bij Intel blijkt het productieproces hoog in het vaandel te staan.
Aan het hoofd van TMG blijken mensen te hebben gestaan die volgens de schrijver van het verhaal als 'krijgsheren' werden beschreven bij Intel, wat ook een snelle rotatie van de werknemers veroorzaakte. Ook de krijgsheren zelf roteerden bij elk nieuw proces. Aan het hoofd van 22 nm stond bijvoorbeeld een topman genaamd Kaizad — vermoedelijk wordt hiermee Kaizad Mistry bedoeld.
Vanaf 14 nanometer werd duidelijk dat het moeilijk was om dit strakke ritme vast te houden. Aan het hoofd van dit proces stond iemand genaamd Sanjay, die na 14 nm is vertrokken bij de afdeling. Kaizad nam het stokje over voor 10 nanometer, maar zoals inmiddels duidelijk is verliep de ontwikkeling van dit proces minder soepel. Ondanks het harde werken van de ingenieurs bleek het volgens de werknemer niet mogelijk om de yields hoog genoeg te krijgen. Eén van de problemen was dat de problemen die ontstonden bij het ontwerpteam van de chips zelf bij dit team neergelegd werden, ondanks dat hier juist veel behoefte is aan samenwerking tussen het team van de chips en het team van de procestechnologie. Hierdoor bleven uiteindelijk alléén de buitenlandse werknemers over bij de afdeling.
Een tweede theorie voor de lage yields is dat Intel alléén het gpu-team om feedback vroeg, niet het cpu-team. Voor gpu's is de transistordichtheid het belangrijkst, niet de kloksnelheid. Mogelijk heeft dit voor moeilijkheden gezorgd met de cpu-yields. De ambitieuze doelstellingen gingen verder doordat er (door een nieuw hoofd van de afdeling) werd gemikt op een gate-all-around-transistor voor 10 nm.
Ondanks de moeilijkheden bij Intel en de opkomst van AMD met Zen zou het nog een tijd duren om Intel te evenaren wat marktaandeel betreft, voor een groot deel door de sterke servertak. De ontwerpafdeling voor daadwerkelijke chips zou echter rigide karakteristieken hebben en maar moeilijk verandering accepteren. Vermoedelijk is het niet gebruiken van chiplets hier een voorbeeld van. In 2015 vond er een grote reorganisatie plaats waarbij er 12.000 werknemers en topmensen werden ontslagen. Het gevolg was een groot verlies van het moraal.
De bezigheden op de productafdeling zouden vergelijkbaar zijn met een ossenkar met veel bagage, waar bovendien bij elke generatie nieuwe bagage bij kwam. Werknemers zouden te bang zijn om bagage los te laten om met een creatieve oplossing te komen, om zo geen problemen te krijgen met leidinggevenden.
Het uitbesteden naar TMSC zou dus ook slechts een kwestie van tijd zijn geweest. De productiecapaciteit van 14 nm bleek nog steeds te laag te zijn geweest, wat deze beslissing in een stroomversnelling heeft gebracht. Uiteindelijk zijn projecten geannuleerd om ruimte te maken voor de producten die Intel financieel boven water hebben gehouden.
Ook schrijft hij dat de komst van Jim Keller als een frisse wind was. Een presentatie kijken van Keller was alsof je tegen een senior ontwerper in de stoel naast je praat, zonder om het punt van het verhaal heen te draaien. In tegenstelling tot veel andere topmensen bij het bedrijf zou hij geen 'hogepriester' zijn. Keller wordt beschreven als een 'grote bijdrager die dit nooit had willen zijn'. Hij bracht onder andere de kleine Atom-cores weer op de tekentafel.
Bron: Retired Engineer (Twitter)
