Een start-up uit Nieuw-Zeeland genaamd Emrod blijkt een technologie te hebben ontwikkeld waarmee energie draadloos kan worden verzonden. Nikola Tesla's droom is na lange tijd mogelijk, en ditmaal ook op een efficiëntere manier.
Het systeem maakt gebruik van een zender en een ontvanger, die elektriciteit aan de hand van straling in het radiospectrum. Om precies te zijn zijn de frequentiebanden die bedoeld zijn voor gebruik door industriële, wetenschappelijke en medische toepassingen en niet ioniserend gebruikt voor de technologie. Ook frequenties die gebruikt worden door wifi en Bluetooth worden ook toegepast in de draadloze energie-overdracht.
In tegenstelling tot Nikola Tesla's idee is Emrods versie geschikt om de energie te richten, in plaats van dat de zender in alle richtingen uitzendt. Daarom maakt de technologie gebruik van grote, vierkante borden op hoge palen. Het blijkt in staat om heel exact de energie van de ene paal naar de andere te zenden. Er moet niets uitstralen naar het gebied rondom de straal. Met een 'veiligheidsgordijn van lasers' rondom de zender moet worden verzekerd dat het zenden wordt gepauzeerd als er iets door de straal heen vliegt. Dieren, drones, helikopters en elektriciteitsdieven zullen op die manier niet bij de straal kunnen komen.
Momenteel is de technologie nog beperkt tot 'slechts' een paar kilowatt over een afstand van 40 meter, maar het moet gemakkelijk op te schalen zijn. Het moet zelfs bedrade stroomvoorziening kunnen evenaren en het zou kunnen werken onder minder fortuinlijke atmosferische omstandigheden, waaronder regen, mist en stof. De efficiëntie zou rond de 70% liggen, afhankelijk van welke frequentie er gebruikt wordt. Het grootste deel van het verlies vindt plaats bij het versturen van de radiostralen, de efficiëntie van de solid-state onderdelen zou bijna 100% zijn.
Koperen hoogspanningskabels moeten volgens Emrod op dergelijk hoge voltages rond de 10 tot 15% verliezen, afhankelijk van de afstand. De draadloze techniek blijkt bovendien slechts beperkt te zijn door het gezichtsveld. Dat maakt in theorie een afstand van 'duizenden kilometers' mogelijk. Momenteel zou je met een zender en ontvanger van een vierkante meter bijvoorbeeld ongeveer 10 kilowatt bij een afstand van 10 meter kunnen overbruggen. Borden van 40 vierkante meter moeten al 30 kilometer aan te overbruggen afstand mogelijk maken.
De ontwikkelaar praat ook over energie vanuit de ruimte. Ruimteorganisaties zoals de NASA en het Japanse JAXA hebben al jaren een dergelijk project, maar dit zou minder op efficiëntie gericht zijn doordat het niet is bedoeld voor een commerciële toepassing. Als men erin slaagt om een constructie met zonnepanelen in de ruimte te plaatsen die qua positie ten opzichte van de aarde rigide genoeg is, dan moet zonne-energie vanuit de ruimte naar de aarde mogelijk zijn. Emrod heeft een contract met Powerco weten te krijgen, de op één na grootste energieleverancier van Nieuw-Zeeland.
