Igor Wallossek van de Duitse Tom's Hardware-spinoff Igor's Lab schrijft informatie te hebben ontvangen over het binnen van de RTX 3080 en de RTX 3090.
Voor de RTX 3090 en de RTX 3080 moet het gaan om drie verschillende categorieën. De minst goede chip heeft een 'aanvaardbare kwaliteit', de tweede is 'goed' de derde chips worden gesorteerd als 'best'. Uiteraard is dit proces erg relatief en is het afhankelijk van de maatstaven die Nvidia en de board-partners hanteren. De kloksnelheden en het stroomverbruik zullen daarbij een sleutelrol spelen.
Voor de RTX 3080 zou 30% van de chips die voor de RTX 3080-kaarten kwalificeren 'goed genoeg', 60% is 'goed' (oftewel één categorie hoger) en slechts 10% van de chips is geschikt voor de meest luxueuze producten. Wat de resultaten van de RTX 3090 zijn is nog niet helemaal bekend, maar wel is duidelijk dat er voor de RTX 3090 minder uitstekende chips van de band rollen. Dat is ook logisch, aangezien de kwaliteit van deze chips uitermate goed moet zijn omdat deze chips een groter deel van de die (of mogelijk de gehele chip) kunnen gebruiken.
Overigens gaan sommige fabrikanten verder in het proces van het pre-binning, waar bijvoorbeeld de burn-in-testen onder vallen. In ieder geval één fabrikant zou tijdens het binnen de testresultaten in een database zetten, om ze te vergelijken met de resultaten van dezelfde chips in de uiteindelijke kaarten.
Het verschil tussen de beste chips en de minder goede chips draait voornamelijk om het voltage; een chip die bij een lager voltage op dezelfde kloksnelheden werkt heeft een hogere transistorkwaliteit. Op een hoger voltage moeten ze daarom op hogere kloksnelheden kunnen draaien dan de minder goede bins. Naarmate een product vaker is geproduceerd, zorgen de hogere yields van het productieproces ervoor dat de kwaliteit van de chips ook omhooggaat. Daardoor moeten na verloop van tijd meer chips met de hogere en de hoogste kwaliteit van de band rollen.
Bron: Igor's Lab
