Onderzoekers aan de Drexel's University's College of Engineering in Philadelphia hebben een stof weten te maken die met behulp van een coating elektromagnetische straling beter moet tegenhouden. Daarmee is de kooi van Faraday letterlijk een stukje flexibeler geworden, waardoor het gemakkelijker inzetbaar moet zijn onder een verscheidenheid van omstandigheden.
Bestaande kooien van Faraday, ook flexibelere varianten, zijn gemaakt van een materiaal dat metaal in zich heeft. Dit nieuwe materiaal is echter van simpel katoen of linnen. De afwerende eigenschappen komen doordat het gebruikmaakt van een materiaal dat de onderzoekers 'MXene' noemen. Dit blijkt een zogenaamd metaalcarbide te zijn, wat betekent dat het uit een metaal en uit koolstof bestaat. Er is een grote verscheidenheid aan stoffen dat onder MXene valt, en in dit geval is er gebruikgemaakt van waterig Ti3C2Tx. De stof is zwart, wat vermoedelijk wordt veroorzaakt door zowel het titanium als de koolstof.
Het materiaal blijkt uitstekend straling tegen te houden, en deze eigenschap verbetert naarmate het aantal dip-cycli toeneemt. Wel neemt het vermogen om straling te absorberen en te reflecteren na verloop van tijd af, na een bewaartijd van twee jaar blijkt het namelijk 8% en 13% minder effectief te worden voor respectievelijk katoen en linnen. Dit zal ook variëren met het aantal coatinglagen. Bij het meten van de electromagnetic interference shielding efficiency (emi se) zorgt een stuk katoen of linnen voor een resultaat van 40 dB, en met 24 lagen is dit 80 dB. Daarbij neemt de massafractie toe van iets minder dan 15 wt.% voor beide stoffen naar 54 wt.% voor katoen en 48 wt.% voor linnen. Drexel claimt een effectiviteit van 99,9% te halen.
Bronnen: ScienceDirect, Drexel University
