Heb je je ooit afgevraagd waarom de maximale bestandsgrootte van een fat32-partitie slechts 32 GB is? De reden is vermoedelijk onbeduidender dan je zou vermoeden; een software-ingenieur van Microsoft moest namelijk gewoon een limiet kiezen.
De inmiddels gepensioneerde Dave Plummer zegt op zijn YouTubekanaal Dave's Garage dat hij werkt aan het porten van de Windows 95-shell naar Windows NT. Daarbij moest Windows Format worden herschreven, omdat Windows NT een nieuwe basis bood.
Fat32 is opgedeeld in clusters, en het bestandsformaat ondersteunt maar 4 miljoen clusters. Hoe groter de schijf, hoe groter elke cluster moet zijn. Als je bestanden op wilt slaan die niet exact in een bepaalde hoeveelheid clusters passen, dan wordt er een extra cluster toegewezen. Dat betekent dat kleine bestanden een grote hoeveelheid ruimte in beslag kunnen nemen. Dat hebben de ingenieurs cluster slack genoemd. Geen limiet toevoegen zou betekenen dat de verspilde ruimte dermate groot maken dat het niet gebruiksvriendelijk zou zijn.
Daardoor koos Plummer voor een voor die tijd realistische grens van 32 GB. De grootste sd-kaarten van die tijd hadden namelijk een formaat van 16 MB, en een formaat dat 2.000 keer zo groot was moest genoeg zijn voor de levensduur van Windows NT 4.0. Hij dacht dat het een enigszins tijdelijke indeling zou zijn, maar tegenwoordig wordt het in sommige toepassingen nog steeds gebruikt. Voor hedendaagse informatie met een groter formaat is het dus niet ideaal, maar voor minder veeleisende gebruiksdoelen is het nog steeds nuttig.
Bron: Dave's Garage
