Onderzoekers maken datakabel zo dun als een haar — met topprestaties

Onderzoekers van het Massachusetts Institute of Technology hebben een datakabel gemaakt die even dun is als een haar. Het maakt grote verbeteringen in energie-efficiëntie mogelijk, en de doorvoersnelheden blijven op hoog niveau.

Het onderzoek is gedaan door MIT zelf, met hulp van Intel, Raytheon en Amerikaanse defensie-instituten. Bijzonder aan deze kabel is dat hij niet is gemaakt van glasvezel of koper, maar van een geleidend polymeer. Daardoor is hij lichter dan een koperen kabel en tegelijkertijd mogelijk goedkoper om te produceren dan een reguliere koperen kabel. Hoe dit polymeer is opgebouwd wordt niet gezegd, maar in ieder geval is een dergelijke kabel op sub-terahertz-signalen een stuk efficiënter dan een koperen kabel.


Afbeeldingen van de innovatie heeft MIT niet geplaatst, maar hij zal kleiner en efficiënter zijn dan dit soort koperen kabels.

Toch doet de innovatie niet onder ten opzichte van menige kabel van glasvezel. Hij weet snelheden van 105 gigabit per seconde te behalen. Er worden inmiddels al kabels voor 800 Gb/s ontwikkeld die gebruikmaken van glasvezel. Glasvezelkabels zijn echter een stuk duurder om te maken, en de onderzoekers constateren expliciet dat de nieuwe techniek de honger naar bandbreedte op een kosteneffectieve manier aan kan pakken. Om precies te zijn meet de kabel 0,4 bij 0,25 millimeter — het is dus geen ronde kabel. Bovendien zijn veel haren doorgaans dunner, het moet dus beter vergelijkbaar zijn met een dikkere haar.

Hoeveel energie-efficiënter de ontdekking is wordt niet gesteld, maar er wordt gestreefd naar efficiëntere datadoorvoer in datacentra. Ook wordt het toepassen in ruimtevoertuigen met veel elektronica genoemd, waar energie-efficiëntie en een laag gewicht van het allergrootste belang zijn. Er is immers nog geen efficiënte manier om de fotonische informatie van glasvezeltechnieken om te zetten in elektrische informatie voor het gebruik in reguliere chips. Toekomstig onderzoek wordt gewijd aan het bundelen van meerdere van deze kabels, zodat snelheden van 1 Tb/s mogelijk moeten zijn.

Bron: Massachusetts Institute of Technology

« Vorig bericht Volgend bericht »
0