Onderzoekers van de Northwestern University in het Amerikaanse Illinois hebben een microchip ontwikkeld die in staat is om te vliegen. In het in Nature gepubliceerde paper beschrijven de onderzoekers dat het gebruikt kan worden voor het monitoren van natuurgebieden, ziektebestrijding en voor massasurveillance.
Het apparaatje is geïnspireerd op bepaalde zaden. De natuur heeft zaden geoptimaliseerd om een zo groot mogelijke afstand af te leggen, en de lucht kan hier een handje mee helpen. De wetenschappers stellen verschillende formaten voor, van minder dan een millimeter ('microfliers') tot ongeveer een millimeter (mesofliers) en ook groter dan een millimeter (macrofliers).
Het ontwerp bestaat uit twee delen: een soort onderstel waar de vleugels aan vast zitten, met daarbovenop plek voor microchips. Door een kleine stroom door het ontwerp te sturen kunnen de vleugels op en neer bewegen, wat de vluchtsnelheid beïnvloedt. De vorm van de vleugels zorgt voor de draaiende beweging. Dat beperkt de valsnelheid.
Het principe moet naast voor de genoemde functies ook inzetbaar zijn voor het automatisch verspreiden van zaden en het in de gaten houden van wilde dieren zonder ze lastig te vallen. Uiteraard kun je je bedenkingen hebben bij het concept, zo is het onwaarschijnlijk dat ze volledig biologisch afbreekbaar gemaakt kunnen worden. Daarnaast zullen veel varianten klein genoeg zijn om ze onbedoeld in te ademen.
Bron: Nature
