De voorbije jaren produceert en consumeert de wereld steeds meer data. De trend zet zich al enkele jaren voort en kan een probleem vormen in de toekomst. Hoe slaan we al die data op?
Op dit moment wordt er elke dag 2,5 miljoen gigabyte data digitaal bewaard. Dit gebeurt nu vooral via de opslagmediums HDD, SSD, flash en magnetische tape. Deze opslagmediums hebben een beperkte opslagdichtheid en kunnen data slechts enkele decennia veilig opslaan. Bedrijven en universiteiten zijn dus op zoek naar alternatieve opslagmethodes. Een veelbelovende optie is DNA opslag. In tegenstelling tot een binaire opslagmethodes zoals de SSD, gebruikt DNA de chemische nucleotiden adenine, cytosine, guanine en thymine. Door met deze nucleotiden sequenties te maken, kan data bewaard worden.
een DNA writer ontwikkeld door Microsoft - microsoft.com
Microsoft ontwikkelde in samenwerking met de universiteit van Washington een nanoschaal DNA schrijver die naar verwachting 25 miljoen sequenties per cm² kan schrijven. Duizend keer beter dan het vorige prototype, maar nog steeds ver van het voorspelde maximum van één miljard gigabyte per 6,5 cm². Nog een lange weg te gaan dus, maar deze schrijver is al een doorbraak voor DNA opslag.
Terwijl data voor slechts 30 jaar veilig kan worden bewaard op een magnetische tape, kan diezelfde data duizenden jaren bewaard worden met DNA. De hoge opslagdichtheid en lange levensduur maken DNA opslag dus tot een potentieel interessant opslagmedium. De kostprijs ligt op dit moment nog zeer hoog, met enkele duizenden euro’s voor enkele megabytes aan data. Daarnaast is de schrijfsnelheid nog laag. Microsoft hoopt dit op te lossen door het DNA te voorzien van elektrodes en via die elektrodes parallel DNA sequenties te schrijven. Hiermee kunnen schrijfsnelheden van enkele kilobytes gehaald worden.
DNA opslag zal niet voor morgen zijn, de ontwikkeling vraagt nog jaren. Maar het is een veelbelovend opslagmedium voor de datacenters van de toekomst.
Bronnen: gizmodo.com, techradar.com
