Hoewel Apple met zijn M2 Ultra een sterke workstation-chip lijkt te hebben neergezet, kan de processor niet op tegen de workstation-modellen van AMD en Intel. In Geekbench is te zien dat de hoge kloksnelheden en de grotere hoeveelheid cores van de concurrentie die chips op flinke voorsprong zetten ten opzichte van Apples nieuwe vlaggenschip. Tot die conclusie komt ook Tom's Hardware.
De Tweet van Vadim Yuryev over de benchmark-resultaten
Workstation-cpu’s zijn anders opgebouwd dan desktop-cpu’s. Zo zien we hoge instructies-per-klok (ipc’s), hoge kloksnelheden, hoge aantallen kernen en ondersteuning voor veel werkgeheugen en pcie-kanalen. De M2 Ultra-chip van Apple, met zijn 24 cpu- en tot wel 76 gpu-kernen is een grote vooruitgang ten opzichte van Intels 28-core Xeon W uit de Mac Pro van 2019, maar kan qua specificaties alleen al niet op tegen AMD’s Ryzen Threadripper Pro W5995X en Intels Xeon W9-3495X, met hun 64 en 56 kernen respectievelijk.
Apples M2 Ultra is eigenlijk een soc-systeem bestaande uit twee M2 Max-chips die ontworpen zijn voor de Macbook Pro en Mac Studio. Dat zijn machines ontworpen met lagere energieconsumptie in gedachte en kunnen verder ook niet echt uitgebreid worden. Dat is prima is voor compacte pc’s waar ook aan koeling gedacht moet worden en de chips hebben bovendien nog een lading accelerators achter de hand om voor het gebrek aan rekenkracht te compenseren.
Als we de workstation-chip van Apple tegen zijn rivalen van AMD en Intel zetten in de benchmark, is de Apple een stuk sneller in single-thread, maar als meerdere kernen tegelijk nodig zijn voor een taak dan is deze een heel stuk langzamer. De M2 Ultra kan in de praktijk niet tippen aan de pure kracht van de nieuwste workstation-cpu’s van Intel en AMD. Ook de Core i9 13900K van Intel kan door zijn zeer hoge kloksnelheid tot betere scores komen in de GeekBench benchmark-software, in zowel single- als multithread.
Apple M2 Ultra (Tom's Hardware)
Uiteraard is Geekbench een synthetische test, die misschien dagelijks gebruik niet helemaal op een juiste manier reflecteert, maar men kan wel een goede indicatie krijgen van de pure rekenkracht door te kijken naar zulke benchmark-scores, waar accelerators voor speciale doeleindes buitenspel staan. Die accelerators worden echter weldegelijk gebruikt in workstation-workloads.
Bronnen: Tom's Hardware, Geekbench, Vadim Yuryev (Twitter)
