Philips GoGear Muse review

Gebruiksgemak en bestandscompatibiliteit

Wie gewend is aan een muziekspeler van Apple of Sony zal even moeten wennen aan de interface van de Philips GoGear Muse. Het hoofdscherm is nog wel vergelijkbaar met de Walkmans van Sony met de opties Muziek, Video, Afbeeldingen, FM, Opnamen en Instellingen. De keuzes Gesproken... (audioboeken), Tekstlezer en Mapweergave komen we minder vaak tegen.

Bladeren door de muziekcollectie gaat met behulp van ID3-tags (alleen nummer, titel, artiest en album worden weergegeven - sorteren op genre of jaar is niet mogelijk) en 'gelijktijdig' op titel, artiest en albumnaam - dat levert een potentieel snelle, maar ook wat onoverzichtelijke methode op. Het resistieve aanraakscherm is net niet gevoelig genoeg om lekker te reageren wanneer je door het raster met keuzes navigeert, helaas moet je af en toe herhaaldelijk aantikken om het gewenste effect te bereiken. Ook komt het voor dat je per ongeluk de verkeerde optie kiest, en scrollen lijsten niet altijd op een voorspelbare snelheid. Met enige gewenning is er zeker mee te werken.

Het schermpje van 480x320 pixels is behoorlijk scherp, maar echt lekker video-kijken is het niet, mede dankzij de weerspiegeling.

Bestandscompatibiliteit

De Philips GoGear Muse speelt een bovengemiddeld aantal audio-bestandstypen af: naast mp3, wma en wav worden ook flac, ogg en zelfs ape afgespeeld. Opvallend genoeg laten die laatste drie zich niet altijd even goed synchroniseren via Songbird of Windows Media Player, maar als je ze handmatig op de speler zet, worden ze wel afgespeeld.

De GoGear Muse kan daarnaast een aantal video-formaten weergeven, waarbij ondersteuning voor H.264 een welkome optie is, zij het met flinke beperkingen: deze codec kan alleen vanuit een avi of mp4 container worden afgespeeld, met een maximale bitrate van 4 mbit/s. Aangezien het merendeel van het materiaal in dit formaat in mkv-container wordt aangeboden, is converteren vereist. Songbird kan dat voor je doen, maar dan moet je dus behoorlijk wat geduld hebben voordat je onderweg kan kijken. In de praktijk zal je hier dus minder gebruik van maken - kant-en-klare divx/avi-bestanden liggen dan meer voor de hand en worden gelukkig ook ondersteund, zij het met dezelfde beperkingen. Met name de limiet van 25fps is vervelend, veel materiaal uit Amerika heeft 29,97 of 30fps.