Philips GoGear Muse review

Inleiding

Draagbare mediaspelers zijn een aardig voorbeeld van hoe snel een markt kan veranderen. In 1998 zagen de eerste apparaten het licht, in de vorm van de MPMan F10 en iets daarna de Diamond Rio. Hoekige spelertjes met een klein monochroom LCD en 16 of 32 MB (!)  geheugen. In Hardware.Info Magazine #3/2002 konden we exemplaren met 128 MB flashgeheugen of een heuse 5 GB harde schijf reviewen - de capaciteit van de eerste Apple iPod. In de acht jaren daarna maakte de markt een stormachtige ontwikkeling door, die in twee trends kan worden samengevat: flashgeheugen werd goedkoop en Apple verwierf bijna totale hegemonie over de draagbare mediaspelermarkt. Daar kunnen we nog één trend aan toevoegen: met de opkomst van betaalbare, luxe feature en smartphones is de positie van de stand-alone draagbare mediaspeler aan het wankelen.Waarom zou je een apart apparaat kopen voor iets wat je telefoon goed genoeg kan doen?

Markt

Feitelijk is de markt beperkt tot een klein aantal merken en niches: zeer compacte spelers (bestemd voor tijdens het sporten) en luxe modellen die een bovengemiddelde geluidskwaliteit claimen - en hele goedkope producten die je voornamelijk in de kortingsbak bij de lokale consumentenelektronicaboer vindt. De overgebleven spelers van enige naam zijn, naast Apple, Sandisk, Cowon/iAudio, iRiver, Creative, Sony en Philips; Samsung is in Nederland (helaas) amper actief met de eigen YePP modellen. De kleine Koreaanse merken Cowon en iRiver zijn de enige uit dit rijtje die min of meer gefocused zijn op draagbare audio en mikken op de lucratievere high-end niche. Sandisk kan deze producten voeren door een sterke positie in de markt voor flashgeheugen, mede dankzij een reeks patenten; muziekspelers lijken vooral een manier te zijn om meer geheugenkaartjes te verkopen voor het merk, al zijn de Sansa mediaspelers zeker niet slecht. Creative heeft als een van de pioniers van mp3-spelers een zekere geschiedenis maar kan vooral actief blijven door het winnen van een rechtszaak tegen Apple in 2006, om het patent op 'de' gebruikersinterface voor mp3-spelers.

Sony zag te laat in dat mp3 en niet Minidisc en SACD de 'opvolger' van de CD zouden worden; de eerste digitale muziekspelers van het merk waren technisch prima maar door propriëtaire technologie als ATRAC compressie en gebruiksonvriendelijke software vormden ze geen competitie voor Apple, dat vanaf 2001 in een razend tempo de markt veroverde en de standaard voor wat men van een draagbare muziekspeler verwachtte, definieerde. Inmiddels heeft Sony deze strategie aangepast en de recente Walkmans kunnen zich uitstekend meten met de spelers van de concurrent, maar qua imago en marktaandeel ligt Apple inmiddels mijlenver voor.

Ten slotte is daar Philips, dat ook pas laat inzette op digitale bestanden in plaats van Digitale Compact Cassettes (wie herinnert ze zich nog?) Hoewel het merk een langzame start maakte, heeft het nu een breed aanbod aan mp3- en mp4-spelers (de aanduiding voor odellen met videoweergave). Onlangs introduceerde het een nieuwe versie van topmodel GoGear Muse en wij vroegen een testexemplaar aan. Onze belangrijkste vragen: wat kan een high-end draagbare mediaspeler nog bieden boven een smartphone én is de voorsprong van Apple nog terecht?