Workshop: Zelf filmen in 3D

Beperkingen

Aan het filmen in 3D kleven bij de SDT750 wel een paar beperkingen. Zo is de zoomfunctie uitgeschakeld en heb je feitelijk dus een vaste, vrij smalle kijkhoek. De scherptediepte wordt ook automatisch ingesteld en wel zodanig dat het beeld over een zo groot mogelijk bereik in focus is. Dat betekent dus dat de lens een klein diafragma heeft. Samen met de vrij kleine lensopeningen levert dat meteen een tweede beperking op: de camera heeft in 3D modus erg veel licht nodig. Volgens Panasonic’s eigen opgave zou een kleine 30 lux nodig zijn om goed in 3D te filmen, de praktijk leert echter dat mooie ruisvrije beelden eigenlijk alleen te verkrijgen zijn wanneer buiten bij daglicht opgenomen wordt.

Bovendien geldt dat de twee lensjes van de VW-CLT1 3D voorzetlens slechts zo’n 1,3 cm uit elkaar staan. Hierdoor is het 3D effect alleen goed zichtbaar bij objecten die zich vrij dicht bij de camera bevinden. Panasonic raadt als ideale afstand 1,2 tot 4 meter vanaf de lens aan.

Verrassend goed

Wanneer we de beelden op een 3DTV bekijken is het effect verrassend goed. De resolutie van het 3D beeld valt weliswaar tegen – het is feitelijk iets scherper dan SD, maar zeker geen HD – maar het 3D effect is uitstekend. Ondanks de dicht bij elkaar geplaatste lenzen weet de camera een overtuigend 3D beeld neer te zetten, al geldt uiteraard dat het gefilmde zich niet te ver van de camera moet bevinden.

Al met al is de HDC-SDT750 dus een interessante eerste 3D camcorder. De beperkingen (geen zoom, beperkte resolutie, veel licht nodig) maken dat je met deze camera in 3D zeker nog niet de mogelijkheden hebt die we in 2D wél krijgen, maar het 3D effect is zeker aanwezig. Wat we wel jammer vinden is dat de interne voorzetlens vaak opnieuw gekalibreerd moet worden.Dat moet sowieso elke keer dat je hem na in 2D gefilmd te hebben opnieuw plaatst, maar in de praktijk blijkt het geen overbodige luxe om het elke keer te doen nadat je dat camera uit je tas haalt.