Betaalbare inktjetprinters vergelijkingstest

Lexmark Z32

Beschrijving

Lexmark leverde ons de Z32. Dit is, evenals alle andere printers in deze test, een CMYK-printer. CMYK staat voor de gebruikte kleuren (in het engels): cyaan, magenta, yellow, black. Helaas is de vormgeving beduidend minder kleurig: de Z32 vertoont een grote overeenkomst met een broodtrommel; zelfs de kleur zou een leuk modelletje van Brabantia niet misstaan. Deze weinig spannende vormgeving is helaas redelijk gangbaar bij printers. De beloofde resulutie van 1200x1200 is verre van verkeerd, en ook deze printer kan bidirectioneel (heen van links naar rechts, en terug van rechts naar links) afdrukken, evenals alle andere printers in deze test, wat de afdruksnelheid ten goede komt. Qua papierlades lijkt de constructie erg op die van de Epson: het papier wordt horizontaal in de invoer gezet, en komt verticaal op een opvangsteun. Deze is gelukkig groot genoeg om het papier fatsoenlijk te ondersteunen. De printer is verder voorzien van een externe voeding en zowel een parallelle als een USB-poort. De printer heeft zelf geen printkoppen, deze zitten in de cartridges. Als je deze vernieuwt, heb je meteen nieuwe koppen.
In de doos ontbreekt uiteraard de printerkabel. Gelukkig vinden we wel de cartridges, de voeding, een handleiding, de driver CD en zelfs nog een CD met wat software in de doos. Deze software (Print Gallery) hebben we verder gelaten voor wat het is.

Driver

De instelmogelijkheden van de Lexmark zijn goed te noemen: de gewenste kwaliteit en het gebruikte papier zijn naar behoren in te stellen. Er is geen mogelijkheid tot kleurcorrectie of impliciete resolutie-instelling, maar dat vinden wij, gezien de doelgroep, geen gemis.

Wat wel jammer is, is dat we het bi-directionele uitlijnen niet helemaal correct ingesteld krijgen. Ondanks dat we de uitlijning precies instellen volgens het testpapier, heeft de software blijkbaar een kleine afwijking. Dit heeft helaas negatieve gevolgen voor de kwaliteit van sommige afdrukken.

Verder gebruikt de driver een status-programma (dit schijnt blijkbaar te moeten tegenwoordig�) dat de status van de printer en de inktvoorraad in de gaten houdt. Het grappige is dat dit programma praat: zodra er een print gestart wordt, vertelt een vriendelijke vrouwenstem (die klinkt als Meta de Vries) je dat de print gestart is. Idem dito bij het voltooien of afbreken van een print. Ook waarschuwt dit programma vocaal als de inkt bijna op is. Gelukkig is deze �vocale ondersteuning� uit te schakelen vooraleer ze echt gaat vervelen.

Testresultaten

Ook hier valt bij het afdrukken op dat de printer voor een grijsverloop ook de kleurencartridge gebruikt. Gelukkig is dit in de afdruk nauwelijks te zien. Op gewoon kopieerpapier is de afdruk van de Lexmark niet om over naar huis te schrijven: de kleuren zijn zeer flets en de inkt loopt duidelijk zichtbaar uit in de grove papierstructuur. Ondanks dat zijn de lijnstructuren redelijk goed afgedrukt. Ook het zwarte vlak is goed gevuld. Maar de horizontale geel-groene lijnen op de vierde pagina worden niet goed afgedrukt.

Op inktjetpapier zijn de kleuren duidelijk beter, maar weer zijn de geel-groene lijnen op pagina 4 niet goed afgedrukt.

Bij het gebruik van fotopapier komt een vreemde eigenschap naar boven: bij het afdrukken van pagina 4 wordt zelfs kleur gebruikt voor de zwarte teksts. Wellicht dat Lexmark dit doet voor een diepere kleur. Waarschijnlijk zou je dit niet mogen zien, maar omdat we de uitlijning niet helemaal correct konden instellen zit er nu een extreem dunne rode rand om de zwarte letters. Daardoor lijkt er een zwakke paarse zweem over de letters te hangen. En zelfs op fotokwaliteit verslikt deze printer zich in de geel-groene lijnen op pagina 4.

De tijd die de Lexmark benodigt voor het testdocument is op alle drie de papiersoorten vrijwel constant: ongeveer 25 minuten. Geen snelheidsmonster dus, maar nog altijd 10 minuten sneller dan de Epson.

De afdruksnelheid met tekst laat zien dat er 2,7 pagina�s per minuut gehaald worden.