Hoe wordt het systeem belast?
Dat een modern systeem zich kan verslikken in ultra hd video komt door meerdere factoren. Zo is niet alleen het aantal pixels van invloed op de belasting die een systeem te verwerken krijgt, maar ook de gebruikte videocodec en de bitrate spelen een belangrijke rol. Ultra hd video vergt bovendien niet alleen meer van de processor omdat er meer pixels berekend moeten worden, maar ook de harddisk en het geheugen van de computer moeten veel meer data verwerken. Daarnaast zijn processors weliswaar véél sneller zijn dan tien jaar geleden, maar dit is grotendeels te danken aan het toevoegen van extra processor cores. Lang niet alle berekeningen kunnen echter efficiënt over meerdere cores verdeeld worden, zodat een processor die in theorie nog bergen rekenkracht over heeft, toch tegen beperkingen aan kan lopen bij zogenaamde single threaded berekeningen. Daar komt bij dat moderne videobewerkingssoftware de beschikbare multi-threaded taken bij voorkeur naar de GPU stuurt. Relatief veel single threaded taken komen hierdoor op het bordje van de processor te liggen, zodat de prestaties per core in de praktijk vaak belangrijker zijn dan de totale prestaties van alle cores bij elkaar.
Dat de GPU tegenwoordig bij videobewerking wordt ingezet is overigens alleen maar positief. Videokaarten hebben immers héél veel cores die zeer efficiënt parallelle berekeningen kunnen uitvoeren. De overgang naar GPU acceleratie heeft ervoor gezorgd dat je veel nuttige effecten zoals kleurcorrectie tegenwoordig real time kan uitvoeren, wat een aantal jaren geleden ondenkbaar was. Je heb hier bovendien helemaal geen snelle GPU voor nodig, uit tests die wij ruim een jaar geleden uitvoerden blijkt dat elke mid-range videokaart voldoende rekenkracht heeft om gangbare effecten probleemloos uit te voeren in 1080p. Of dat ook geldt voor ultra hd, zullen we in dit artikel uitzoeken.
Bij het bewerken van ultra hd video’s wordt zowel de processor als de videokaart goed gebruikt.
(klik voor groot)
