4 fotoprinters review: op zoek naar de perfecte afdruk

Relative colorimetic en perceptual

Zoals al gezegd moet er vaak 'geschipperd' worden met de kleuren bij het afdrukken van foto’s. Met name de extremen vallen vaak buiten het kleurbereik van printers. Als je uitgaat van srgb is dat vaak al het geval; heeft de input een AdobeRGB-kleurbereik, dan liggen de meer verzadigde kleuren helemaal een eind buiten het bereik. Om deze mismatch het hoofd te bieden, kun je na het selecteren van het gewenste profiel (dus het soort papier) in de driver van de printer aangeven of de rendering relative colorimetric of perceptual moet gebeuren.

Bij een relative colorimetric rendering worden alle kleuren die buiten het bereik van de printer vallen simpelweg niet afgedrukt. Alles wat binnen het bereik valt, wordt volledig accuraat weergegeven, maar wat erbuiten valt, bestaat hoegenaamd niet voor de printer. Althans, dat is de ongenuanceerde versie van het verhaal. Er wordt namelijk wel iets gedaan met de kleuren die buiten het bereik van de printer vallen. Daarvoor wordt een kleur geselecteerd die er qua coördinaten het dichtst bij zit. De originele kleur gaat dus wel helemaal verloren, maar er wordt toch een poging gedaan om hem niet helemaal verloren te laten gaan. Nemen we blauw als voorbeeld en trekken we een rechte lijn van de rand van het bereik van de printer naar de rand van het bereik van de bron, dan worden alle tinten blauw die buiten het bereik van de printer vallen omgezet naar dezelfde tint. Dat kan leiden tot banding. De mate waarin dit gebeurt, is afhankelijk van hoeveel kleuren er in eerste instantie buiten het bereik van de printer vallen.

Een belangrijke keuze die je moet maken voor je overgaat tot het afdrukken van een foto, is of je relative colorimetric of perceptual rendering gaat gebruiken. Dat kun je in de driver instellen.

Perceptual rendering gaat iets subtieler te werk. Kies je in de driver voor deze manier van het matchen van de verschillende kleurbereiken, dan comprimeert de printer het originele bereik. Het resultaat is dat er meer van het originele bereik binnen het bereik van de printer valt. Als het kleurbereik wordt samengeperst, resulteert dit eveneens onvermijdelijk in desaturatie van de uiteindelijke afdruk ten opzichte van het origineel. De printer haalt immers de uitersten van het bereik naar binnen. Waar je bij relative colorimetric kunt zeggen dat de kleuren die binnen het bereik van de printer vallen accuraat worden weergegeven, is dat bij perceptual dus niet het geval. Daar zal de verzadiging van kleuren binnen het bereik ook iets afnemen. Overigens is het niet zo dat deze manier van omzetten een groter kleurbereik comprimeert tot het helemaal binnen het bereik van de printer valt. De uitersten gaan dus ook hier verloren.

Wat zijn de beste instellingen?

De grote vraag is nu natuurlijk welke instellingen je in de driver moet kiezen om tot de beste afdruk te komen, nog los van de afdrukkwaliteit van de printer zelf. Daar is niet eenvoudig een eenduidig antwoord op te geven. Deels zal dit een kwestie zijn van trial and error, deels kun je ook vooraf al redelijk inschatten welke manier van rendering je het best kunt kiezen. Wil je een afdruk maken van een foto waarop uitsluitend kleuren gebruikt worden die binnen het bereik van je printer vallen, dan is relative colorimetric uiteraard te verkiezen boven perceptual. Dan weet je zeker dat alle kleuren accuraat worden afgedrukt. Maak je een afdruk van een foto waarop veel wat meer verzadigde kleuren gebruikt worden, dan ben je beter af met perceptual. Dan is het eindresultaat weliswaar iets minder verzadigd, maar zullen de kleurovergangen subtieler zijn dan bij relative colorimetric, doordat er door het comprimeren van het bereik meer binnen het bereik van de printer valt.