HDR TV update: High Dynamic Range rukt op

Inhoudsopgave
  1. 1. Inleiding
  2. 2. Erfenis uit het verleden
  3. 3. Gamma of ST2084 EOTF?
  4. 4. Vier HDR-normen
  5. 5. HDR in de praktijk

Gamma of ST2084 EOTF?

HDR-signalen werken met 10-bits kleur en daarmee zijn in theorie 1024 verschillende helderheidsstappen per kleurkanaal beschikbaar. Dat klinkt als een grote verbetering ten opzichte van 8-bits SDR, waarbij 256 niveaus per kleur beschikbaar zijn. Echter, omdat ook het helderheidsbereik enorm is toegenomen, zouden de stappen tussen de helderheidschakeringen juist groter worden dan bij standaard 8-bit SDR materiaal het geval is, wat tot minder vloeiende kleurovergangen, en daarmee tot banding zou kunnen leiden.

Om dit probleem op te lossen is een nieuwe manier bedacht om de beschikbare bits toe te wijzen aan verschillende helderheidsniveaus. Die oplossing is de ST2084 EOTF (Electro Optical Transfer Function), die de beschikbare bits vooral inzet waar het menselijk zicht het meest gevoelig is, namelijk in de minder heldere delen van het beeld. ST2084 EOTF past ongeveer de helft van de beschikbare bits toe in het SDR-bereik tot circa 500 nits, terwijl er steeds minder bits beschikbaar zijn – en de stappen dus groter worden – naarmate de helderheid toeneemt. Voor het menselijk oog is dit geen probleem, want het verschil tussen 9.000 of 10.000 cd/m² is voor ons nauwelijks waarneembaar. Daarom is het logisch om hiervoor veel minder bits in te ruimen dan voor het bereik tussen 0 en 1000 cd/m². Door toepassing van ST2084 EOTF zijn in het SDR-bereik feitelijk ongeveer tweemaal zoveel bits beschikbaar als bij 8-bit SDR beeldmateriaal, waardoor bijvoorbeeld in schaduwen meer detaillering getoond kan worden.


Bij HDR-beelden die via de ST2084 EOTF worden opgeslagen, worden de meeste bits gebruikt voor de donkerdere delen van het beeld, waardoor banding tegengegaan wordt.

Advertentie
0