Teufel Cage review: eigenwijze eerste gaming headset

Praktijk

Tot zover de uiterlijke kenmerken en functionaliteit van de Teufel Cage, hoe zit het met de praktijk? Laten we met het begin beginnen, zoals hij bedoeld is: als gaming headset. Daar hebben we weinig aan te merken. De standaardsgeluidsweergave is al prima, maar wie meer bas wil, heeft dat er met de equalizer zo bijgedraaid. Hetzelfde geldt voor meer nadruk op stemmen of juist hoge frequentie effecten.

De surround-ervaring is heel behoorlijk; de headset kan zelf een stereobron upmixen naar 7.1, maar daar zijn we niet wild van. Heeft de game een fatsoenlijke audio engine met 3D-geluid, dan geeft de Cage die ook goed weer. De Xear Surround Headphone functie die in de software zit, draagt daar overigens positief aan bij - je kunt zelfs de omvang van de virtuele luisterruimte bijstellen en in CS:GO maakt dat een duidelijk verschil of je in een map met vooral binnenruimte speelt, of juist een waar je meer in de buitenlucht bent. Beslist een van de betere surround-implementaties die we hebben meegemaakt. Als gaming headset kan de Cage dus hoe dan ook mee met onze favorieten op dit vlak, zoals de Corsair Void- modellen of de luxere Logitech G-serie headsets.

Muziekweergave

Van zichzelf klinkt de Cage, zeker voor een gaming headset, bovengemiddeld goed als het gaat om detaillering en hoe open het geluidsbeeld is - je waant je niet tussen twee speakers bij het luisteren, maar in een grotere ruimte. We missen wel wat body, de Cage klinkt standaard wat ieler dan we aangenaam vinden. Dat is meer een kwestie van tuning en persoonlijke smaak, en met de equalizer goed op te lossen. Daarvoor moet je natuurlijk wel een pc gebruiken (of soortgelijke software op je telefoon hebben). Overigens viel wel op dat de bron veel uitmaakt - een mager 96 kbit streampje klonk beduidend matiger dan hi-res bron materiaal (de ingebouwde geluidskaart kan overigens overweg met 96KHz/24-bit bestanden, dat is geen standaardvoorziening). Dat is wel vaker een makke van de betere hoofdtelefoons: slecht materiaal ga je opeens duidelijker horen, het verhaal van de zwakste schakel. Toch hebben we de indruk dat het beter luisteren is via de 3,5 mm kabel dan via de ingebouwde geluidskaart, als het je puur om muziekkwaliteit te doen is, niettegenstaande Teufels claims met betrekking tot de gebruikte chip.

We hebben onze bekende testlijst uiteraard beluisterd en ook daarbij valt op dat de Cage in standaard afstelling wat beschaafd klinkt - we zouden bijna zeggen: typisch Teufel. In Fight Fire With Fire is elke gitaaraanraking te volgen en kunnen we de tekst zo uitschrijven terwijl de zanger de woorden uit briest, maar heel veel emotie roept het niet op. Hetzelfde merken we bij Generator van Bad Religion: bijna te heldere reproductie. Bij nadere overweging klinkt het ook wat 'hol' en dat is niet geheel naar wens. Bij Thriller merken we daar echter weinig van en ook bij een rustiger nummer als I Got A Name van Jim Croce valt het niet op. Leggen we het oor te luister bij het Septet van Beethoven, dan komen de beperkingen weer in beeld: in het hoog wordt het wat minder zuiver bij hogere volumes. De bron blijkt een deel van de oorzaak, overschakelen naar hogere kwaliteit verhelpt dit euvel grotendeels. Keren we nog eens terug naar Bad Religion, dan blijkt ook hier het holle geluid een artefact van de compressie. Ons bronmateriaal zonder deze beperking klinkt als een klok, maar wordt pas echt goed als we overschakelen naar een fatsoenlijke externe geluidskaart en aansluiten via de 3,5 mm kabel. 

Meetresultaten

We hebben de Cage uiteraard ook op onze testopstelling doorgemeten met een hoogwaardige microfoon in een geluidsdichte omgeving. Bij de test via de analoge aansluiting valt de extreem lage vervorming op, dat zien we zelden zo goed bij gaming headsets. Via de usb-geluidskaart is daar meer sprake van, vooral in het hoog. Dat bevestigt wat we al hoorden. In de testresultaten zien we bij de frequentiecurves terug dat midden en hoog niet heel krachtig zijn aangezet. Via usb is het laag wat meer benadrukt. Het zorgt ervoor dat de Cage dankzij de usb-geluidskaart in de test niet beter dan gemiddeld naar voren komt. 

Microfoon en overige observaties

De  meegeleverde microfoon is zonder meer goed; hij registreert geluid uitstekend, op een normaal volume, met een helder geluid en zonder noemenswaardige ruis. Via de software kan de ruisreductie verder worden opgevoerd indien nodig. Ook is stemvervorming hiermee mogelijk, met de vier opties monster, eend (helium-effect, denk Daffy Duck), man en vrouw. De laatste twee doen niet bijzonder veel, behalve een real-time frequentie-shift, de eerste twee zijn grappig. 

Verder viel bij het luisteren op dat bij wat hoger volume de Cage bepaald niet geluidsdicht is, hij lekt behoorlijk wat geluid. Tegelijkertijd is hij heel effectief in het blokkeren van omgevingsgeluid, dus wanneer je huisgenoten tegen je roepen of het wat zachter kan, ga je dat beslist niet horen. 

De meegeleverde software is heel veelzijdig, maar tamelijk knullig qua uitvoering. De Windows-vormgeving standaarden worden (zoals wel vaker het geval is) met voeten getreden en het uiterlijk komt enigszins over alsof het in elkaar is geknutseld in Qbasic ergens rond het begin van deze eeuw. Daar moet je dus voorbij kijken, want er zitten erg veel en handige mogelijkheden in. Het is te hopen dat Teufel de tijd investeert om het er beter uit te laten zien en het wat gebruiksvriendelijker te maken. Met onderstaande screenshots heb je in elk geval een indruk van de mogelijkheden.