Iiyama G-Master G3266HS-B1 review: terugkeer van de gouden feniks

Uniformiteit

De gelijkmatigheid van de achtergrondverlichting is bepalend voor de kleurweergave, maar ook voor zaken als clouding en backlight bleeding. Iiyama zet met de G-Master G3266HS-B1 uitstekende resultaten neer, zeker de uniformiteit van zwart is van topklasse.

Kijken we naar de detailmetingen, dan zien we eigenlijk alleen linksboven een wat minder resultaat, gevolg van een marginaal hogere zwartwaarde in vergelijking met de rest van het scherm en een wat lagere helderheid. Daardoor komt in die hoek de kleurafwijking ten opzichte van het midden net boven de drie uit. Kniesoor die daarop let, in de praktijk ga je dit niet zien.

Let op, de kleuring van de vakjes bij de uniformiteit van zwart, wit en het contrast is gerelateerd aan de resultaten van de deelmetingen op het betreffende model, en dus niet aan absolute waardes.

• Voor zwart geldt, hoe lager de gemeten waarde, des te beter (=groener); hoe hoger, des te slechter (=roder).
• Voor wit is de kleurcodering anders, want daar stellen we immers in op een specifieke helderheid van 150 cd/m². Daarom zijn waardes die deze instelling dichter benaderen groen, waardes die er vanaf wijken worden rood gekleurd - hoe meer ze afwijken, des te roder.
• Voor het contrast is het hoogste contrast groen, het laagste rood - en de waardes er tussenin worden met tussenliggende kleuren gemarkeerd - groener is beter, roder is slechter. We benadrukken hier nog maar eens, dat het relatieve waardes zijn: een contrast van 1702:1 is erg goed, maar als het hoogst gemeten contrast 2581:1 is, wordt de eerstgenoemde waarde wel in rood gemarkeerd.
• Bij de kleurtemperatuur zijn metingen blauwer naarmate ze lager zijn, geler naarmate ze hoger zijn.
• Ten slotte de kleurafwijking: hier zie je in de vakjes een getal voor de DeltaE waarde, waarbij waardes onder de drie met het blote oog amper waarneembaar zijn. De kleur van de vakjes geeft de kleurafwijking van grijs aan.