Sony Xperia XA2 en XA2 Ultra review: Markante middenklassers

Systeemprestaties

Vormde een soc van Mediatek het hart van de XA1-toestellen, voor de XA2 en XA2 Ultra is Sony overgestapt op een chip van Qualcomm: de Snapdragon 630. De midrange-soc is gebakken op het relatief recente 14 nm-procedé. De acht rekenkernen zijn gebaseerd op het oude en trage Cortex A53-referentieontwerp van ARM, maar ze werken op een relatief hoge kloksnelheid van maximaal 2,2 GHz.

Een jaar geleden waren de specificaties van de XA2 en XA2 Ultra voor de prijs prima geweest. Tegenwoordig zijn er in het midrange-segment al een aantal toestellen uitgerust met een rappere chip, voorzien van de flink snellere Cortex A73-kernen. Zeker bij singlecore-taken maken die gehakt van soc's die het met enkel Cortex A53-cores moeten doen. Tot slot krijgen ook smartphones in het budgetsegment een steeds snellere soc. Het voornaamste verschil tussen de Snapdragon 630 in de XA2 en XA2 Ultra, en de Snapdragon 625 in de 200 euro kostende Xiaomi Mi A1, is een net wat hogere cpu- en gpu-kloksnelheid. Voor de fiks hogere aanschafprijs van de Xperia-toestellen is dat zoetjes aan wat mager.

Ook wat betreft werk- en opslaggeheugen heeft Sony zich niet bepaald uitgeleefd. De kleinere XA2 moet het doen met 3 GB werkgeheugen en 32 GB opslag. Dat is niet echt slecht, maar veel concurrenten hebben een gigabyte werkgeheugen meer. Gelukkig heeft de XA2 Ultra wel 4 GB werkgeheugen, al heeft Sony dezelfde opslagcapaciteit gehandhaafd. Lastig is het andermaal niet, om voor hetzelfde geld of minder een toestel te vinden met meer geheugen. In elk geval kun je het geheugen zoals gebruikelijk uitbreiden met een microSD-kaartje.

Qua connectiviteit bieden de XA2 en XA2 Ultra alles wat je mag verwachten. De 4G-verbinding heeft een maximale theoretische downlink van 600 Mbps, terwijl de maximale uploadsnelheid 150 Mbps zou bedragen. Wifi-ac, Bluetooth 5.0, nfc en Wifi Direct zijn allen aanwezig, evenals een kompas en een fm-radio. Draadloos opladen wordt zoals gebruikelijk in het middensegment niet ondersteund.

Net als bij de grafieken behorend bij de beeldschermtests wordt de XA2 in onderstaande grafieken aangegeven door een paars balkje. De XA2 Ultra heeft een rood balkje. Andere smartphones van Sony herken je aan een geel balkje, de rest van het testveld is blauw gekleurd.

Systeemprestaties: Geekbench 4.1

Geekbench test de snelheid van het cpu-gedeelte van de soc. Zoals we al konden vermoeden op basis van de specificaties, zijn de single-core prestaties van de chip niet best, te wijten aan het verouderde ontwerp van de rekenkernen. In de multicore-benchmark komt het tweetal wat bij - alle acht kernen kunnen samenwerken aan één taak, waar dat bij sommige andere apparaten niet zo is. Evengoed komt de score niet in de buurt van de snelste apparaten uit de test.

Geheugenprestaties: Androbench, PCMark

Met de PCMark- en Androbench-benchmarks testen we de snelheid van het interne opslaggeheugen. Zoals blijkt uit de onderstaande grafieken, bieden beide toestellen redelijk goede resultaten, zij het nergens spectaculair.

Grafische prestaties: GFXBench

Met de benchmark GFXBench gaan we na hoe het systeem scoort op verschillende onderdelen die verband houden met de grafische prestaties. De twee Xperia-toestellen hebben geenszins de traagste gpu uit de vergelijking. Bovendien ligt de schermresolutie wat lager dan bij sommige andere toestellen, wat ze in de 'onscreen'-benchmarks een voordeeltje geeft. In de onderstaande grafieken zijn echter ook een aantal topmodellen opgenomen van 2017, die inmiddels zover in prijs zijn gedaald dat ze voor ongeveer hetzelfde bedrag als de XA2 en XA2 Ultra kunnen worden aangeschaft. Dan blijkt het enorme verschil tussen een soc uit het lagere middensegment, en een chip die onderdeel uitmaakt van een topmodel smartphone.