Voor- en nadelen van een gamecontroller
Wat maakt nou dat sommige games makkelijker of handiger te bedienen zijn met een controller? Vaak heeft dat te maken met de analoge aansturing. Een toetsenbord werkt vrijwel zonder uitzondering digitaal: een toets kan niet of wel ingedrukt zijn, oftewel 0 of 1 doorgeven. Controllers beschikken doorgaans ook over de nodige knoppen, maar bevatten vrijwel altijd ook één of meerdere analoge thumbsticks en/of triggers. De analoge werking van deze sticks en triggers duidt erop dat je niet alleen een ‘aan of uit’-input kan geven, maar ook een groot aantal gradaties ertussen in. Bij het sturen in een racegame kun je zodoende ook lichtjes afwijken van het rechte pad, en niet alleen vol naar links of naar rechts sturen zoals met A en D op je toetsenbord. Hetzelfde geldt voor de triggers: naast vol gas of vol in de remmen kun je ook rustig op de rem of gas terugnemen – de voordelen mogen duidelijk zijn.
Waarom speelt dan niet iedereen met een gamepad? In andere spellen is een controller juist ronduit onhandig, bijvoorbeeld in shooters. Waar je met een muis kunt bewegen en in één keer weer stil kan staan door te stoppen met bewegen, moet je met de thumbstick van een controller altijd eerst terug naar de neutrale positie. In de tussentijd blijft je crosshair echter gewoon door bewegen. Alleen zeer geoefende controllerspelers kunnen een potje Battlefield of Call of Duty dan ook tot een goed einde brengen zonder aim-assist, een optie die bij vrijwel alle fps-games voor consoles standaard aan staat.
