Acer Swift 3 review: dit is er allemaal vernieuwd aan deze gewilde middenklasser

Constructie en aansluitingen

De Acer Swift 3 SF314-55-54PR is onderdeel van de nieuwste lichting Swift 3's en beschikt dan ook weer over een andere behuizing dan de voorgangers van de 54-reeks. Waar die serie als voornaamste verandering een kleinere omvang dankzij dunnere randen rond het scherm had, is de 55-lijn echt een heel ander design.

Om te beginnen is het gebruikte metaal anders - de eerdere series maakten gebruik van aluminium, de 55'er die we hier in handen hebben is gemaakt van een legering, vermoedelijk op basis van magnesium. Dat is eenzelfde soort materiaal als in de ultralicht Swift 5 is gebruikt.

De Swift 3 uit de 55-serie is lichter en dunner dan de zijn voorganger.

Daarnaast is deze Swift 3 weliswaar aan de achterzijde net zo dik als de voorloper (1,9 cm), maar aan de voorzijde is hij aanmerkelijk dunner. Het gewicht is eveneens veel lager, iets meer dan 1,2 kilo versus iets meer dan 1,4 kilo bij de 54-serie. Daar houdt het niet op, want de layout is ook duidelijk anders, wat je ziet wanneer je de notebook openklapt. Het begint al bij de scharnieren: twee afzonderlijke exemplaren links en rechts, in plaats van een centrale brede in het midden. Door de andere scharnier komt de bovenrand van het scherm marginaal hoger uit, terwijl de body van de notebook juist wat ondieper is als je hem naast zijn voorganger zet. Het lijkt paradoxaal, maar het nieuwe scharnier is dus een daadwerkelijke verbetering. 

Links 55-serie, rechts 54-serie

De prijs is wel dat het toetsenbord iets naar onderen is verplaatst om het niet recht boven de processor uit te laten komen (wat niet prettig tikt wanneer deze hard aan het werk is), en dat heeft weer een wat kleiner touchpad tot gevolg dan bij de 54-serie, die een verhoudingsgewijs fors touchpad heeft. Qua diagonaal scheelt het maar een halve centimeter, maar qua oppervlak is hij wel duidelijk iets kleiner. 

Stevige constructie - met een kiertje

Hoewel het materiaal dus geheel anders is dan bij de vorige generatie, is ook deze nieuwe Swift 3 een aangenaam solide apparaat. De body tordeert nagenoeg niet (je moet meer kracht zetten dan je doorgaans zou doen). Er zit vrijwel geen speling in de C-stijl (het oppervlak rond het toetsenbord). Er is wel enige flex in het schermdeksel, maar dat zal ook zijn om het paneel te beschermen. Zoals vrijwel altijd kan je het scherm zelf ook torderen, maar gezien hoe dun het is, is dit zeer beperkt. Wel opvallend is de duidelijke kier tussen deksel en body - het is uiteraard niet de bedoeling dat het scherm het toetsenbord raakt, maar meestal sluiten de twee aan de rand wel aan. Bij de vorige serie was een klein opstaand randje rond het scherm verwerkt, bij dit model ligt dat randje nagenoeg gelijk met de schermkap. 

Er zit een duidelijke kier tussen schermkap en body.

Ook bij het rechterscharnier zien we wat grotere naden dan wenselijk - het is lastig te zeggen of het hier gaat om een incidenteel geval of een structurele eigenschap. Het valt voornamelijk op omdat de rest van de notebook zo goed is afgewerkt, met gebogen metaal en nauwelijks zichtbare naden tussen de afzonderlijke delen.

Aansluitingen: USB-C met video, maar nog geen 10 Gb/s.

Ook op het gebied van de aansluitingen is veel veranderd. Rechts zitten een usb 3.0 type-a aansluiting (de standaard platte poort) en een usb 3.0 type-c connector, die ook videoweergave ondersteunt (displayport). Er tussenin treffen we een hdmi 1.4-uitgang, uiterst rechts zit de aansluiting voor de voedingsadapter. Aan de linkerzijde zit nog een klassieke usb 3.0 poort, een volledig formaat sd-geheugenkaartlezer en een 3,5 mm audio-aansluiting.

Ter vergelijking: bij de 54-serie zat de geheugenkaartlezer rechts, naast een 2.0 type-a usb-poort, en zat de bulk van de aansluitingen links: hdmi, twee keer type-a usb 3.0 en een keer type-c van hetzelfde type, zonder displayport-ondersteuning overigens.

Boven de nieuwste Swift 3, onder de 54-serie

Onder de streep is de vernieuwde set aansluitingen wat ons betreft een vooruitgang, want displayport over usb-c is een welkome verbetering - de ingeleverde usb 2.0-aansluiting nemen we op de koop toe, drie stuks is voldoende. De gebleven geheugenkaartlezer is prettig (ook dat het geen mini-variant is).

Een verbeterpunt blijft de hdmi-uitgang die beperkt is tot ultra hd op 30 Hz. Liever hadden we natuurlijk hdmi 2.0 gezien, maar daar heeft de ingebouwde grafische kaart van de processor geen kaas van gegeten. Een ander puntje op de wensenlijst is usb 3.1 rev2, oftewel 10 Gb/s - de Whiskey Lake processor heeft de hiervoor vereiste controller ingebouwd, maar dan moet de laptopfabrikant wel voorzien in de vereiste connector en paden op het moederbord. Dat heeft Acer bij deze Swift 3 nog niet gedaan. Ook opladen middels usb-c is er nog niet bij, hiervoor is een aparte voedingsaansluiting gemonteerd.