Asus Zenbook 14 review: zo klein kan een 14-inch notebook zijn

Constructie en aansluitingen

We schreven het al, de Asus Zenbook 14 is geheel uit aluminium opgetrokken. Dat is kenmerkend aan deze lijn, en het heeft natuurlijk een luxe uitstraling - maar ook een nadeel: vingerafdrukken zie je er heel nadrukkelijk op. De fraai blauwe versie van de RX433 die we voor dit artikel in handen hadden, zag er binnen de kortste keren daardoor erg smoezelig uit. Je blijft poetsen (en doe je dat niet, dan wordt het steeds lastiger de afdrukken eraf te krijgen). Zenbooks zijn alweer de nodige jaren te herkennen aan een reeks concentrische cirkels die in het deksel zijn gegraveerd (of gedrukt, de exacte productiemethode kennen we niet), maar dat mooie patroon gaat dus al snel schuil onder het vingervet. Dat is jammer, en onderhand is het wel tijd dat Asus een beschermlaag gaat aanbrengen.

Dat kritiekpuntje genoemd hebbende, ziet de Zenbook 14 er fraai uit. De spitse vorm van eerdere generaties is losgelaten ten faveure van een meer gelijkmatige afloop, al oogt het vanaf de zijkant nog wel of het taps toeloopt, maar dat is visueel bedrog. Ook zonder wigvorm is het een prettig dun apparaat, dat dichtgeklapt moeiteloos in ook de kleinere tas schuift en opengeklapt prima op een handpalm kan rusten.

Ondanks de geringe dikte voelt de Zenbook 14 stevig aan, met vrijwel geen flex in het midden van het toetsenbord, een niet te torderen body en ook een prettig solide uitgevoerde schermkap. Ook aan de onderkant is geen sprake van een makkelijk in te drukken paneel. Eveneens fijn: het scherm is te openen met één hand, de body komt niet mee bij het openklappen. Wanneer je hem opent, leunt de notebook aan de achterkant op de schermrand, waarin dan ook twee dunne strookjes rubber verwerkt zijn. Deze voorkomen krassen en dat de Zenbook wegschuift onder je vingers. Opvallend is dat de afvoer van warme lucht tegen het opengeklapte scherm plaatsvindt, waarbij deze lucht dus omhoog wordt geblazen in plaats van naar achteren. 

Aansluitingen

Op het gebied van aansluitingen verschieten de ontwerpers van de Zenbook 14 enigszins al hun kruit op één punt, waarna men het kennelijk wel mooi vond. Aan de linkerzijde treffen we namelijk twee razendsnelle usb 3.1 gen2 (10 Gbit/s) aansluitingen, waarvan een als type-a en een als type-c uitgevoerd.

Helaas houdt het qua high-end connectiviteit daar zo'n beetje op. Rechts zit opmerkelijk genoeg een usb 2.0-aansluiting in type-a formaat, anno 2019 toch een beetje het equivalent van een autoradio met cassettedeck. De hdmi 1.4-uitgang links is in een standaardexemplaar, evenals de 3,5 mm headset-aansluiting rechts.

Het is een werkbare set aansluitingen, maar in deze prijsklasse verwachten we iets meer. Met name de beperkte functionaliteit van de usb-c poort is storend, want die kan geen video uitsturen en je kunt de laptop er ook niet mee opladen. Daarmee is de externe videoresolutie beperkt tot ultra hd met 30 Hz, want Intel heeft nog altijd geen hdmi 2.0 geïntegreerd in zijn chipsets. Thunderbolt 3 was natuurlijk nog een stapje beter geweest, maar in elk geval een volledige usb-c implementatie is in deze prijsklasse onderhand iets wat je mag verwachten. Daarnaast is de microsd-geheugenkaartlezer wat ons betreft van beperkte toegevoegde waarde: te klein om regelmatig te gebruiken, onhandig voor fotografen en daarmee hooguit een snelle semi-permanente upgrademogelijkheid van de interne opslag.