Philips 499P9H review: deze 32:9 monitor biedt ongekende werkruimte

Philips 499P9H

De Philips 499P9H is, je kan er niet omheen, echt een heel groot beeldscherm. Dat is de eerste indruk van iedereen die het even kwam bekijken (het is niet elk dag dat we een monitor van dit formaat op de burelen hebben). Toch is het deels optisch bedrog: vergeleken met twee losse 27-inch monitoren, valt het best mee. Door de enkele voet neemt de 499P9H bovendien minder ruimte op het bureau in dan twee losse schermen, al is de voet niet de kleinste.

Maar goed, niet iedereen heeft twee 27-inch schermen voor de neus, en hoe je het wendt of keert, een aaneengesloten paneel met een diagonaal van 49 inch (124,5 centimeter) is imposant. Het scherm is gebogen en dat is maar goed ook, want het is gebaseerd op va-techniek. De kijkhoek daarvan is minder goed dan bijvoorbeeld van ips. Bij deze afmeting bekijk je de zijkanten vanuit een aanzienlijk scherpere hoek dan het midden, maar omdat die naar je toe buigen valt het helderheidsverlies mee. De kromming is in jargon 1800R, wat neerkomt op een zichtbare buiging, gelijk aan die van een cirkel met een straal van 3,6 meter. Van rand tot rand meet het scherm 120 cm, ongeveer gelijk aan twee 27-inch beeldschermen naast elkaar. 

Beeldschaling is niet nodig.

5120x1440

Het paneel zelf heeft een resolutie van 5120x1440 beeldpunten, oftewel twee keer qhd (2560x1440). Het is daarmee een van de eerste 5K-beeldschermen die ons bereikt, al is de verticale resolutie natuurlijk maar de helft van een 16:9 5K-monitor als de Iiyama ProLite XB2779QQS. Ook is de pixeldichtheid veel lager dan van dat model. Die komt uit op dezelfde 109 ppi die we ook kennen van 27-inch qhd- en 34-inch wqhd-monitoren. Dat betekent dat beeldschaling niet nodig is, je kunt programma's gewoon op 100% grootte weergeven waarbij alle tekst en pictogrammen respectievelijk leesbaar en bruikbaar zijn.

Vergeleken met een 3440x1440 monitor heeft de 499P9H bijna 50% meer beeldpunten (4.953.600 vs 7.372.800).

Goed verstelbaar

De ophanging is in hoogte verstelbaar, en hoewel het geen licht scherm is, gaat het verstellen best soepel - en blijft het scherm ook stabiel hangen op de gewenste hoogte. De bovenrand varieert in hoogte van 44 tot 57 cm, de onderrand is minimaal 8 en maximaal 21 cm van het bureau verwijderd. Snelle rekenaars zien dat je dus 13 cm kunt variëren, wat best veel is. Bovendien is het mogelijk om het scherm te zwenken op de voet, 20 graden naar links en naar rechts. Het scharnier hiervoor zit midden in de voet, waarin dus twee delen ten opzichte van elkaar kunnen draaien. Kantelen is ook mogelijk, 5 graden naar beneden of 10 graden naar boven. Hiermee is het ruim 15 kilo wegende gevaarte alleszins ergonomisch te noemen, je kunt je werkplek naar wens inrichten.

Windows Hello camera

De hoogteverstelbaarheid is ook prettig vanwege de ingebouwde webcam, want die is zelf niet omlaag te verstellen (omhoog draaien kan wel). Deze zit standaard in de rand opgeborgen en is dan omhoog gericht, waarmee wellicht het plafond geen privacy heeft, maar de gebruiker wel. Even erop drukken zorgt ervoor dat hij tevoorschijn komt, en dan kan je hem naar je toe draaien.

Philips heeft geen budgetexemplaar gekozen, maar een heuse Windows Hello compatible camera met infraroodsensors voor de vereiste dieptemeting om gezichten in kaart te brengen. Je kunt dus na eenmalig configureren inloggen door voor je pc te gaan zitten. Helaas is het niet mogelijk om je pc automatisch te laten vergrendelen wanneer je níet achter je pc zit, maar dat is meer een ontbrekende Windows feature (die je overigens wel met een omweg kunt bewerkstelligen) dan dat het deze camera of monitor aan te rekenen is. De camera is verder een 2 megapixel exemplaar met een redelijke beeldkwaliteit, al doet de automatische hdr-modus weinig dat wij kunnen detecteren. Ook zonder die modus is er bruikbaar beeld bij fel omgevingslicht.

Aansluitingen met docking-functionaliteit

De camera valt wellicht het meest op, maar de aansluitmogelijkheden aan de achterzijde verraden meer mogelijkheden waar de werkende mens iets aan heeft. De belangrijkste is de usb-c interface, waarmee via één kabel beeld, usb én netwerkdata kan worden getransporteerd. Daarover hieronder meer. Verder treffen we hdmi 2.0 in tweevoud en displayport 1.4, een usb 3.0 upstream-poort en drie 3.0 type-a downstream-poorten, waarvan een geschikt voor het snelladen van een mobiel apparaat. Indien je twee pc's aansluit (een met de upstream type-b poort en een via type-c) kan de monitor fungeren als kvm-switch: sluit toetsenbord en muis op het scherm aan en met een toetscombinatie kan je wisselen tussen de twee aangesloten systemen. Speakers zijn ook ingebouwd, relatief krachtige zelfs, maar de laagweergave is afwezig, dus voor muziek zouden we ze niet adviseren. Voor systeemgeluiden en wellicht videobellen volstaan ze.

Bij gebruik van één systeem is de usb-c kabel aan te raden, want daarmee blijft je bureau het leegste. Voorwaarde is uiteraard wel gebruik van een notebook met usb-c (er zijn voor zover wij weten nog geen desktops die video en data via dezelfde usb-c connector kunnen verwerken). Wil je overigens gebruik maken van een hdr-signaal, dan gaat die vlieger niet op: dan moet je de displayport 1.4-ingang gebruiken. Vooruitlopend op de testresultaten kunnen we geen overweldigende reden bedenken om dat te doen.

Iets anders om rekening mee te houden, is dat usb-c ondanks alle beloftes van een eenvormige oplossing voor alle connectiviteitsvraagstukken in de praktijk een veelkoppig monster is met meer kuren dan een tweejarige die net heeft ontdekt dat 'nee' ook een optie is. In het geval van de 499P9H vallen de voorbehouden mee. Het scherm ondersteunt de Power Delivery 2.0 specificatie, met een maximaal vermogen van 65 watt ( (5V/3A; 9V/3A; 10V/3A;12V/3A; 15V/3A; 20V/3,25A). Een kleine steekproef met vier verschillende notebooks viel redelijk positief uit. Twee verschillende HP Spectre notebooks (Folio en x360) leverden twee verschillende resultaten op: de Folio weigerde op te laden, de x360 deed het wel. Dat gold ook voor een Huawei Matebook 13 en een Acer Swift 5: beide laadden keurig op. Nu heeft HP een zekere reputatie op het vlak van voedingsadapters van andere merken, al konden we de Folio met een goede usb-c lader van een ander merk wél gewoon van stroom voorzien. Philips bevestigde ons dat deze notebook inderdaad niet compatibel lijkt te zijn. Uiteraard blijven ook laptops die meer dan 65 watt consumeren, een eigen lader vereisen. Desalniettemin lijkt het erop dat de meeste notebooks zonder aparte grafische kaart gewoon van de docking gebruik kunnen maken.

Tenslotte de netwerkaansluiting: die werkt zoals beloofd, maar hoewel de adapter zich identificeert als gigabit, is de snelheid in de praktijk lager. Zowel wanneer ook het beeldsignaal via usb-c loopt als wanneer dat via een andere ingang loopt, komen we in de praktijk uit op maximaal 35 MB/s. Dat is voldoende voor de meeste toepassingen, maar moet je veel data overzetten vanaf een netwerklocatie, dan mis je de pakweg 100 MB/s die 'echte' gigabit biedt natuurlijk wel.

Menu en bediening: karig

Het menu van de 499P9H is behoorlijk karig qua instellingsmogelijkheden. Gelukkig is het scherm, vooruitlopend op de testresultaten, erg goed ingesteld - maar veel eisen aanpassingen kan je niet doen. Helderheid, contrast, kleurtemperatuur. Daarnaast is er een optionele modus voor weinig blauw licht en een srgb-modus. Die is in de praktijk niet bruikbaar door de vaste en heel hoge helderheid van ruim 350 nits.

Je kunt de menufuncties ook bedienen met een kleine Windows toepassing van Philips, wat scheelt, want heel gebruiksvriendelijk is de bediening niet: waar we inmiddels redelijk gewend zijn aan handige pookjes achter- of onderop de luxere schermen van dit merk, is de 499P9H nog voorzien van ouderwetse knoppen in de rechter onderrand om hem te bedienen. Dat is niet heel prettig.