Polar Vantage M review: voor serieuze sporters

Softwareupdates en hartslagmetingen

Zoals we in het begin van dit artikel schreven is zo’n beetje alles bij de Vantage horloges nieuw, van de hartslagsensor tot het onderliggende softwareplatform. Sinds wij ons testexemplaar in september 2018 ontvingen heeft Polar meerdere updates doorgevoerd die functionaliteit toegevoegd en verbeterd hebben. En dat was eerlijk gezegd geen overbodige luxe.

Toen wij ons testexemplaar september vorig jaar in ontvangst namen was er nog geen Android support en de eerste grote softwareupdate enkele weken later veranderde belangrijke onderdelen van de interface waardoor de user experience wezenlijk veranderde. Eerlijkheid gebied te zeggen dat wij ons horloge vóór de officiële launch kregen, en Polar ook duidelijk maakte dat de software toen nog in beta-stadium verkeerde. Maar de update naar de final software was meer dan alleen wat puntjes die op de i gezet werden, belangrijke functionaliteit en ook een deel van de user experience leek last minute nog op de schop te zijn gegaan.

Polar heeft sinds de lanceren meerdere grote softwareupdates uitgebracht

Sinds de officiële lancering in oktober zijn er nog een aantal grote softwareupdates geweest die de interface verder verbeterd hebben en die functies als stopwatch, countdown en intervaltimers, een do-not-disturb mode en smartphonenotificaties – functionaliteit die in het begin ontbrak – hebben toegevoegd. Daarnaast geeft Polar in de changelogs openlijk toe dat met updates ‘lots of bugs’ zijn verholpen.

Waarom dit wat zure stukje over de softwareupdates van de afgelopen tijd? Omdat ons zeker in de eerste maanden het gevoel bekroop dat we een beta-product aan het testen waren. Toen Android support eenmaal beschikbaar was lukte het ons in het begin bijvoorbeeld regelmatig niet om het horloge te synchroniseren, een probleem dat met de versie 3.x software gelukkig wel verholpen lijkt te zijn.

Hartslagdata

Een ander punt waar we tijdens onze testperiode extra op hebben gelet is de nieuwe hartslagsensor. Hoewel deze volgens Polar onovertroffen nauwkeurigheid moet bieden, is dat in onze ervaring niet altijd het geval. Polar liet ons weten continu aan de software te werken die de hartslagdata verwerkt, en we weten ook dat de oranje led momenteel nog niet gebruikt wordt en men deze dus nog in kan zetten. Wij hebben de Vantage M langere tijd getest en daarbij vergeleken met de optische hartslagmeter van ons referentiesporthorloge, de Garmin Forerunner 645 en met een Garmin HRM borstbandmeter. Die laatste werkt met elektrodes in plaats van een optische sensor, en levert daarmee in de meeste situaties betrouwbaardere data.

Als we heel globaal naar de resultaten over een periode van meerdere maanden kijken en daarbij zowel de metingen tijdens sportactiviteiten als tijdens onze dagelijkse routine en in rust meenemen, dan durven we te zeggen dat de optische hartslagsensor van de Vantage M het zeker na de laatste softwareupdates vaker bij het rechte eind heeft dan de optische sensor van de Garmin Forerunner 645. Vaker, maar niet altijd.

Vooral in rust en bij geringe activiteit is de hartslagmeter van de Vantage erg nauwkeurig en voorspelbaar. Waar de Forerunner 645 bij zittend kantoorwerk soms onverklaarbare schommelingen laat zien, is dit bij de Vantage M eigenlijk nooit het geval. Ook bij beweging met een lage intensiteit, zoals normaal fietsen of wandelen en zelfs bij korte fitness-sets met tussenpauzen, is onze ervaring dat de Vantage M iets nauwkeurigere hartslagdata verzamelt dan Garmin met de optische sensor van de Forerunner 645 doet. 

Waar Polar soms meer moeite mee lijkt te hebben zijn grotere wisselingen in hartslag. Bij registratie van snel gestarte, intensieve cardiobelasting, zoals het begin van een snelle hardloopsessie of een explosief rondje op de mountainbike, duurt het om onduidelijke redenen in sommige gevallen minuten voordat de Vantage M de snel gestegen hartslag correct registreert. De optische sensor van de Forerunner 645 is op dit punt zeker ook niet perfect, maar in onze ervaring wel iets beter.

Het is op dit punt eigenlijk hit-en-mis met de Vantage M: heel vaak gaat het goed, maar bij een explosieve rit op de mountainbike duurde het bijvoorbeeld ruim een kwartier(!) voordat de Vantage M de juiste hartslag te pakken had. Dat laatste komt mogelijk door de bewegingen met veel korte schokken die het uitlezen van een optische sensor lastig maken.
Ook tijdens hardlopen is de registratie niet altijd perfect: als we de grafieken van de Vantage vergelijken met die van onze referentieborstband, laat de Vantage soms grote dips in de hartslag zien die er niet daadwerkelijk waren. De optische sensor van de Forerunner 645 is op dit punt zeker ook niet perfect, en laats soms ook onverklaarbare dips zien.

Onderstaand tonen we een aantal voorbeelden van activiteiten waarbij we de hartslagregistratie van de Vantage M (blauw) vergelijken met de beste referentie die we hebben, een HRM hartslagband met elektroden (geel). Alle grafieken zijn klikbaar voor grotere versies.

Halve marathon: Tijdens deze relatief rustige run doet de Vantage M (blauw) het uitstekend en wijkt de hartslagregistratie nauwelijks af van die van onze referentieborstband (geel).

Kwart marathon: De Vantage M heeft doorgaans de juiste hartslag te pakken, maar toont wel enkele grote missers gedurende de run. 

5 km hardlopen: Bij deze run duurde het even voordat de Vantage M de hartslagverhoging in de gaten had, maar daarna was de registratie goed. 

Mountainbike rit: Het duurt hier ruim een kwartier voordat de Vantage M (blauw) de hartslag juist interpreteert. Mogelijk komt dit soort het schokken en trillen van de arm tijdens deze activiteit.

Wegwielrennen: Tijdens een rustige fietstocht met enkele felle sprintjes en korte rustmomenten zit de Vantage V doorgaans op het goede spoor, maar de hartslagdaling bij de rustmomenten op 6 en 28 minuten wordt over het hoofd gezien en de snelle stijging van de hartslag bij de  korte sprintjes op 9 en 44 minuten worden eveneens niet geregistreerd. In het geval van het sprinje bij 44 minuten denkt de Vantage M zelfs dat de hartslag daalt.

Is dat hartslagmeter van de Vantage M daarmee slecht? Zeker niet! Zoals gezegd zijn de metingen door de bank genomen vaker correct dan die van de Forerunner 645 die tegelijkertijd gebruikten. Maar als het mis gaat, lijkt de fout bij Polar vaak groter. Vooral bij intensieve trainingen met snelle hartslagwisselingen is de Vantage M soms juist minder snel dan de optische sensor van de Forerunner 645, en sowieso duidelijk minder nauwkeurig dan een borstband met elektrodes.

Dat is geen schande, maar juist omdat Polar zo hoog opgeeft over de nieuwe optische sensor, is het wel een punt waar we kritisch op mogen zijn. Mogelijk dat Polar door softwarematige optimalisaties en eventueel de inzet van de extra led de komende maanden nog verbeteringen zal doorvoeren.